Umberto Bossi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Umberto Bossi (Cassano Magnago, 19 de seténbre 1941) xe un połìtego tałian, presidénte de ła Lega Nord.
Remove ads
Remove ads
Biografia
I ani da xóvene
El nase da Ambrogio (1900-1989) e Ida Valentina Mauri (1918-2021[1]). So pare el faxeva l'operaio tesiłe a Gallarate, so mare ła portinèra. Umberto xe fìo pì maxoréngo primoxenito : dopo de łù nase Franco (1947) e Angela (1951).
El tol el diploma de perito ełetrónego a ła scòła par corespondensa "Radio Elettra".[2] So'l profiło publegà tanto sol sito de ła Camara dei Deputài[3] quanto sòra el sito uficiałe de ła Lega Nord Bossi dichiara de èser in posèso del Diploma de Liceo Sientífego. Questo xe quanto scrito sol sito de ła Lega Nord: «Dopo aver conseguìo el diploma de liceo sientífego, el se iscrive a ła Facoltà de Medexìna e Chirurgia de l'Università dei Studi di Pavia, indove el exercita anca ła profesion de ténico ełétronico aplicà a ła medexìna.»[4] El canbia mestièr più vòlte. Xe l'istéso Bossi a dichiaràr: «A go fato l'operaio, el perito tecnico, go łaorà in tel'informadega, a go studià medexìna a Pavia, go insegnà matematega e fixega».[5]
Curioxità muxegałe
_nel_1961.jpg)
El xe anca stà cantadór in una curta esperiensa. El gaveva el nome de Donato.
In tel 1961 Bossi co el so grupo ga partesipà al Festival de Castrocaro, ma el xe stà ełiminà parchè considerà "masa triste"[6]
Conpagnà da ła łoquèstra de D. U. Mazzucchelli ga incidesto in tel 1961 par la caxa discografega Caruso, l'eticheta del mesto Vitaliano Caruso, un disco 45 giri co i brani Ebbro (boogie woogie) e Sconforto (rock-slow), dei quàłi el gera autór co Mazzucchelli.[7][8]
Bossi xe stà anca autór de poexie in diałèto. Una de queste, Scioperu in dur Baset Siopero de ła Basseti, xe stà publegà in tel xenàro 1982 so Ul bartavèll, revìsta połìtego-culturałe varexina. Bossi frequenta i incontri organexài dal circoło fiłołoxego locałe sòra l'istòria e łe łéngue del teritòrio. In una confarensa, dove ch'el parlava de glotołoxìa, ga conosùo Manuela Marrone, che xe deventà so segónda mugèr. }}
Bossi partesipa, mandà da Salvadori, a łe riunión de l'Unione Ossolana par l'Autonomia (U.O.P.A.), movimento autonomista de ła Val d'Osoła. Ispirà da l'atività de tałe movimento, in tel 1980 Bossi crea ła so prima sigla połìtega: l'Unione Nord Occidentale Lombarda par l'Autonomia (U.N.O.L.P.A.); el selie sto acronemoo "anca par asonansa co ła sigla UOPA"[9].
In conpagnìa de Salvadori e Maroni el fonda ła società editoriałe Nord Ovest, che publega ła rivista Nord Ovest: "Me go meso co łù a far el xornàl, parò no gaveva gnancòra decixo de dedicarme sòło che al federałismo". (Mi misi co lui [Salvadori] a fare il giornale, parò non avevo oncora deciso di dedicarmi solo al federalismo) .[10]
Ła Łega Nord
So'l finìr dei anni otanta, visto el suceso de ła Lega a livèło de rejón, el porta vanti el so projeto pułìtego de unìr i vari movimenti połìteghi otonomisti de l' Italia del Nord, Liga Veneta, Piemont Autonomista, Partio Autonomista Trentino Tirołexe, Uniùn Ligure, Lega Emiliano Romagnola, Alleanza Toscana), che se traduxe co ła creasion de l'Ałeansa Nord a łe Ełesion eoropee del 1989. El 4 disénbre de quel'ano Bossi fonda ła Lega Nord, de cui el xe nomenà segretàrio federałe al raduno de Pontida[11][12].
A łe ełesion połìteghe del 1992 Bossi torna èser ełeto da nòvo, sta vòlta a ła Camara, co 240 523 prefarense, una de łe cifre più alte de tuta Italia. El 1992 xe anca el ano che sčiopa Tangentopoli, un avegnimento epocałe che vede Bossi al prinsìpio intrà i più convinti sostegnidóri del "pool de Miłàn", o sia dei magistrati de ła Procura meneghina intenti a indagàr so'i fenomeni di corusión. Ma anca Bossi in persona e ła so Lega vien coinvolxesti in tel 1993 par na cuestión łigà a un finansiamento inlecito de duxento milión de łire, risevi dai dirigenti del cołoso chimego de quel tenpo Montedison.[13] Fino ad allora Bossi sostenne la linea del Pool di Milano, partecipando a una manifestazione co MSI, PDS e Verdi. Emblemàtega fu, alla Camera dei deputati, l'agitazione di una corda a forma di cappio da parte di Luca Leoni Orsenigo.
El 5 xenàro 1994, al procèso Enimont, Bossi amete el finansiamento inlecito co na tangente risevùa da ła Montedison[14][15]. In tel 1995 el vien condanà par viołasion de ła łexe sol finansiamento públego ai partii a 8 mesi,[16] péna confermàda in apèło in tel 1997[17] e Casasion l'ano drìo.[15][18].
Ła curta ałeansa co Forza Italia (1994)
Sénpre in quel ano el creal al Nord co Forza Italia (partio połìtego fondà in tel 1994 da l'inpenditór miłanexe Silvio Berlusconi) ła coałision ełetorałe che se ciama Polo de le Libertà, che insénbre al Movimento Sociale Italiano, ałeà co Forza Italia inte el Centro Sud, vinse łe ełesion połìteghe de marso, andando al goèrno.
El 24 de aòsto 1994 Bossi conpare in TV da Porto Cervo dove ch'el fa de łe dichiarasion połìteghe in canotiera.[19] El fato strànbo de avér quel vestito ło rendarà un mucio popołàr.[20][21]
El goèrno Berlusconi l'è sfiduciato el 22 disénbre 1994. In quel'ocaxión Bossi separa el so partio da ła coałision prexentando na mosion de sfiducia. Drìo Vittorio Feltri, Bossi, preocupà «al'idea che Forza Italia ghe robase consensi al Nord, el se ga łasà persuàder al cao del Stato, Oscar Luigi Scalfaro, da Rocco Buttiglione e da Massimo D'Alema a usìr da ła maxoransa, a unìrse strategicamente a ła sànca e a mandàr in minoransa Berlusconi».[22] L'atto viene denominato dai mass mèdia "ribaltone".
Dal'opoxision al govèrno
Inte el xenàro 1995 Bossi sostien, co PDS e popołàri, el govèrno Dini e sénpre quel'ano el selie come ino de ła Lega el Va' pensiero de Verdi.[23] Daspuò elVa' pensiero vien sonà in tute łe manifestasion de ła Lega.
Bossi porta sòła ła Lega a łe ełesion połìteghe, sensa ałeài in coałisión. I voti crese al 10,8% a livèło nasionałe (29% in Veneto, 26% in Lombardia, 18% in Piemonte). El 15 setenbre, forte del consenso ełetorałe, Bossi, łìbaro dal l'agenda del govèrno e anca de quèła de l'opoxisión, anuncia de vołér sevitàr el progèto de ła secesion de łe rejón de l'Italia setentrionałe (Indipendensa de ła Padania). A sto fìn el organixa na manifestasion sol fiume Po, partìndo da ła so sortìva in Piemonte e rivando infinamente a Venesia, in Riva dei Sčiavóni, dove dopo ch'el gà mainà ła bandièra tricołór taliàna, el fa isàr quèła co el Sółe de łe Alpi verde in canpo bianco, e proclama provocatoriamente l'independensa de ła Repùblega Federałe de ła Padania lexendo na dichiarasion che afermava «Nu Pòpołi de ła Padania, sołenemente proclamemo: ła Padania xe na Repùblega federałe, independente e sovràna...».[24]
In tel stéso periodo el crea un'asixe połìtega a Mantòa che se ciamaParlamento del Nord (e drìoman Parlamento de ła Padania) e l'ano drìo el porta più de 6 milióni de persone (cifra dichiarà da organi łeghisti) a votàr soto i gaxebo par el primo Govèrno de ła Padania. Durante sta faxe, retegnìndo oportùn dar vóxe e spasio a ła cultùra padana, el fonda alcuni mexi de comunicasión, come el xornàl quotidiàn La Padania, Radio Padania e TelePadania. Bossi ciapa l'incargo de diretór połìtego del xornàl.
I raporti co Silvio Berlusconi continua a èser tirà. Da łe pajine de ła Padania, el cao de Forza Italia vien acuxà de xanbèło co ła mafia.[25]
Remove ads
Notasion
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads