Fermium

Fermium is ’n sintetiese chemiese element met die atoomgetal 100 en simbool Fm. Dit val in die aktiniedreeks en is die swaarste element wat in makroskopiese hoeveelhede vervaardig kan word deur ligter elemente met neutrone te beskiet.^[1][2] Suiwer fermiummetaal is egter nog nie geskep nie.^[1] Altesaam 19 isotope is bekend; die een met die langste halfleeftyd is ²⁵⁷Fm (100,5 dae).

100 einsteinium ← fermium → mendelevium Er ↑ Fm ↓ (Upq) Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	fermium, Fm, 100
Chemiese reeks	aktiniede
Groep, periode, blok	n.v.t., 7, f
Atoommassa	(257) g/mol
Elektronkonfigurasie	[Rn] 5f12 7s2
Elektrone per skil	2, 8, 18, 32, 30, 8, 2
CAS-registernommer	7440-72-4
Fisiese eienskappe
Toestand	vastestof (voorspel)
Smeltpunt	800 K (1 527 °C)
Digtheid	(0 °C, 101.325 kPa) 9,7(1) g/L
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande	2, 3
Ionisasie-energieë	1ste: 627 (geraam) kJ/mol
Kristalstruktuur	kubies, vlak gesentreerd (voorspel)
Elektronegatiwiteit	1,3 (Skaal van Pauling)
Geskiedenis
Ontdek	1952
Ontdek deur	Lawrence Berkeley Nasionale Laboratorium
Genoem na	Enrico Fermi
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van fermium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 252Fm sin 25,39 h SS – – α 7,153 248Cf 253Fm sin 3 d ε 0,333 253Es α 7,197 249Cf 255Fm sin 20,07 h SS – – α 7,241 251Cf 257Fm sin 100,5 d α 6,864 253Cf SF – –
Portaal Chemie

Die element is ontdek in die neerslag van die eerste waterstofbomontploffing in 1952 en genoem na Enrico Fermi, een van die pioniers van kernfisika. Sy chemiese eienskappe is tipies van die laat aktiniede. Vanweë die klein hoeveelhede fermium wat vervaardig kan word en die relatief kort halfleeftyd van sy isotope, het dit tans geen nut buiten vir navorsingsdoeleindes nie.