Аляксандар Канюк

Алякса́ндар Уладзі́меравіч Каню́к (нар. 11 ліпеня 1960, Горадня) — беларускі дзяржаўны дзяяч, Генэральны пракурор Рэспублікі Беларусь з 20 верасьня 2011 року^[1] да 9 верасьня 2020 году. Генэрал-палкоўнік юстыцыі.

Аляксандар Канюк
6-ы Генэральны пракурор Рэспублікі Беларусь
20 верасьня 2011 — 9 верасьня 2020
Прэзыдэнт	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар	Міхаіл Мясьніковіч, Раман Галоўчанка
Папярэднік	Рыгор Васілевіч
Наступнік	Андрэй Швед
першы кіраўнік Камітэта судовых экспэртыз
2013 — цяперашні час
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	11 ліпеня 1960(1960-07-11) (65 гадоў) Горадня, БССР, СССР
Адукацыя	юрыдычны факультэт БДУ (1982)
Узнагароды

Жыцьцяпіс

Аляксандар Канюк нарадзіўся 11 ліпеня 1960 року ў месьце Горадні.

У 1982 скончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт па спэцыяльнасьці правазнаўства.

З 1987 — сябра вайсковага трыбуналу Менскага гарнізону.

З 1993 — судзьдзя Беларускага вайсковага суду.

З 1997 — судзьдзя і старшыня Менскага міжгарнізоннага вайсковага суду.

З 2006 — судзьдзя і старшыня Беларускага вайсковага суду.

З 2009 — намесьнік старшыні, старшыні вайсковае калегіі Вярхоўнага Суду Рэспублікі Беларусь.

20 верасьня 2011 прызначаны на пасаду Генэральнага пракурора Рэспублікі Беларусь. Працаваў на пасадзе да 9 верасьня 2020 году. Лукашэнка адзначыў, што далей Канюк выказаў жаданьне папрацаваць на дыпляматычнай службе^[2]. 19 лістапада 2020 года прызначаны амбасадарам Беларусі ў Армэніі^[3].

Міжнародныя санкцыі

31 жніўня 2020 году Аляксандр Канюк быў уключаны ў сьпіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Летуву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяньнямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсыфікацыю прэзыдэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае задушэньне мірных пратэстаў»^[4].

2 кастрычніка 2020 году было аб’яўлена, што Канюк трапіў у санкцыйны сьпіс ЭЗ^[5][6]. Акрамя ЭЗ, яго ў свае санкцыйныя сьпісы ўключылі Вялікабрытанія^[7][8], Канада^[9], Швайцарыя^[10][11]. 20 лістапада да кастрычніцкага пакету санкцый ЭЗ далучыліся Альбанія, Ісьляндыя, Ліхтэнштайн, Нарвэгія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя і Ўкраіна^[12].

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам «За службу Радзіме ва Ўзброеных сілах СССР» трэцяй ступені (1986) і 9 мэдалямі.

• Знак адзнакі Прадстаяцеля УПЦ (2012)^[13]