Аляксандар VIII

Аляксандр VIII (па-лацінску: Alexander VIII PP.), сьвецкае імя П’етра Вітэ Атабона (па-італьянску: Pietro Vitto Ottoboni; 22 красавіка 1610, Вэнэцыя, Вэнэцыянская рэспубліка — 1 лютага 1691, Рым, Папская вобласьць) — папа рымскі з 6 кастрычніка 1689 да 1 лютага 1691 году.

Аляксандар VIII

па-лацінску: Alexander PP. VIII
Пасьвечаньні
Кансэкрацыя	Маркантоніё Брагадын[d], Джыраляма Фарнэзэ[d] і Клімэнт IX
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	па-італьянску: Pietro Vito Ottoboni
Нарадзіўся	22 красавіка 1610(1610-04-22)[1][2][3][…] Вэнэцыя, Вэнэцыянская рэспубліка[4]
Памёр	1 лютага 1691(1691-02-01)[1][2][5][…] (80 гадоў) Рым, Папская дзяржава[4]
Пахаваны	базыліка сьвятога Пятра
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква[6]
Адукацыя	Падуанскі ўнівэрсытэт
Заняткі	каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп
Подпіс
Герб
Аляксандар VIII у Вікісховішчы

П’етра Атабона нарадзіўся 22 красавіка 1610 году ў Вэнэцыі, у сям’і канцлера Вэнэцыянскай рэспублікі. Атрымаў юрыдычную адукацыю ва ўнівэрсытэце ў Падуі. У 1652 стаў кардыналам і эпіскапам Брэшыі (1654—1664). Пасьля абраньня на папскі пост Аляксандар VIII вярнуўся да практыкі непатызма, прызначыўшы кардыналамі дваіх Атабона, Марка і П’етра. Дваццацідвухгадовы кардынал П’етра Атабона быў вядомым апекуном тэатру. У пэрыяд пантыфікату Аляксандра VIII адносіны з Францыяй значна палепшыліся. Вярнуў Авіньён; аказаў дапамогу Польшчы і Вэнэцыі ў іх барацьбе з Турэччынай.