Барыс Савінкаў

Бары́с Ві́ктаравіч Савінкаў (па-расейску: Борис Викторович Савинков, літаратурны псэўданім: В. Ропшин) (31 студзеня 1879 — 7 траўня 1925) — знакаміты пісьменьнік і тэрарыст, адзін з лідэраў баявой арганізацыі эсэраў, адказны за забойствы буйных службоўцаў Расейскай імпэрыі ў 1904 і 1905 гадах.

Барыс Савінкаў
Борис Викторович Савинков
Род дзейнасьці	пісьменьнік, тэрарыст
Дата нараджэньня	19 (31) студзеня 1879 або 31 студзеня 1879(1879-01-31)[1]
Месца нараджэньня	Харкаў, Харкаўская губэрня, Расейская Імпэрыя
Дата сьмерці	7 траўня 1925(1925-05-07)[2][3][4][…] (46 гадоў)
Месца сьмерці	Масква, СССР
Прычына сьмерці	сьмерць ад падзеньня[d]
Месца вучобы	Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Занятак	пісьменьнік, рэвалюцыянэр, тэрарыст, забойца
Сябра ў	Баявая арганізацыя партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў[d] і Саюз Абароны Радзімы і Свабоды
Барыс Савінкаў у Вікісховішчы

Біяграфія

Пад час польска-савецкае вайны ўзначальваў Расейскі палітычны камітэт, адзін зь кіраўнікоў антысавецкага ўзброенага змаганьня.

У 1920-х гадах разам з С. Булак-Балаховічам ладзіў рэйды ваенных атрадаў у Савецкую Беларусь з тэрыторыі Польшчы.

Арыштаваны 5 жніўня 1924 году пры спробе перайсьці дзяржаўную мяжу Савецкага Саюзу на тэрыторыі Беларусі.

Творчасьць

Свае ўражаньні ад Беларусі, становішча сялянаў і іхныя настроі адлюстраваў у аповесьці «Конь вараны», у якой імкнуўся апраўдаць свой удзел у тэроры.