Вітаўт Макс Электра
беларускі электробус From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
«Вітаўт Макс Электра»[1] (Vitovt Max Electro) — 3-восевы нізкападлогавы сучленены электробус, які «Белкамунмаш» вырабляе з 2016 году.
Можа перавозіць да 150 пасажыраў, зь іх 38 седзячы. Акумулятар зараджаецца за 7 хвілінаў і дазваляе праехаць да 12 км.
Remove ads
Распрацоўка
12 лютага 2016 г. галоўны канструктар ААТ «Белкамунмаш» Алег Быцко паведаміў пра распрацоўку электробуса на аснове гібрыднага тралейбуса мадэлі 433 «Вітаўт Макс Дуо». Яго дызэльны гэнэратар вырашылі замяніць на акумулятар, які меў падзараджацца ад высакавольтнай лініі на канцавым прыпынку[2]. 15 красавіка 2016 г. старшыня камітэту эканомікі Менску Тацяна Краўчанка згадала заказ на выраб 2 электробусаў Е433 да сьнежня 2016 году. Электробус вырашылі аснасьціць супэркандэнсатарам вытворчасьці кітайскага ТАА «Сіньчжу» (Чэнду, правінцыя Сычуань) і паўпантографам для хуткай падзарадкі ад зараднага слупа. Пастаўку яшчэ 18 электробусаў заказалі на 1-ы квартал 2017 году[3]. 9 траўня 2016 г. «Сіньчжу» пачало будаўніцтва завода супэркандэнсатараў для электробусаў Е433 у індустрыяльным парку «Вялікі камень» (в. Станок-Вадзіца, Смалявіцкі раён, Менская вобласьць)[4]. Тэрмін службы супэркандэнсатара меў скласьці 10 гадоў. Рэшта начыньня і кузаў электробуса былі беларускай вытворчасьці[5]. 26 ліпеня 2016 г. дзяржустанова «Сталічны транспарт і сувязь» абвясьціла пра набыцьцё пры канцы году 3 зарадных станцыяў для электробусаў[6].
7 верасьня 2016 г. ААТ «Белкамунмаш» прадставіла электробус «Вітаўт Макс Электра», разьлічаны на 150 пасажыраў. У салёне прадугледжвалася відэаназіраньне і падзарадка электрапрыладаў (USB, 5 вольт)[1], налічвалася 38 сядзеньняў. Спадарожна прыватнае ТАА «АйЦіПраектБуд» (Менск, Маскоўскі раён, 3-і Загарадны зав., д. 4в) прадставіла канцавы прыпынак сілкаваньня, распрацаваны для электробуса[7]. 20-23 верасьня 2016 г. «Вітаўт Макс Электра» паказалі ў Бэрліне (Нямеччына) на найбольшым у Эўропе міжнародным транспартным кірмашы «ІнаТранс»[8]. Зарадка цягам 7 хвілінаў дазваляла праехаць да 12 км пры тэмпэратуры ад -40°C да +40 °C[9]. 20 лістапада 2016 г. канструктар Быцко згадаў выраб 20 электробусаў «Вітаўт Макс Электра» паводле кантракту з УП «Менсктранс» для 2 маршрутаў[10]. 26 сьнежня 2016 году ў Менску прайшло выпрабаваньне першага электробуса[11]. 19 студзеня 2017 г. старшыня Дзяржаўнага камітэту па навуцы і тэхналёгіях Рэспублікі Беларусь Аляксандар Шумілін паведаміў, што 60% у электробусе склалі беларускія распрацоўкі[12].
Remove ads
Пастаўка
12 траўня 2017 г. па маршруце Менскага тралейбуса № 59 «ДС Сярова — Даўгабродзкая» пусьцілі 4 электробусы[13]. 30 чэрвеня 2017 г. Дзяржаўны камітэт па стандартызацыі Рэспублікі Беларусь паставіў на ўлік электробус «Вітаўт Макс Электра» ў Рэестар Нацыянальнай сыстэмы пацьверджаньня адпаведнасьці Рэспублікі Беларусь пад абазначэньнем «TC BY E-BY.049.00093.И1»[14]. У жніўні электробусы пусьцілі па тралейбусным маршруце № 43 «ДС Дружная — Сярова». У выніку лік электробусаў вырас да 20. Іх выкарыстаньне дазволіла скараціць выдатак электраэнэргіі параўнальна з тралейбусам на 14%[15]. 20 сьнежня 2017 г. намесьнік прэм’ер-міністра Беларусі Ўладзімер Сямашка паведаміў Нацыянальнаму сходу Беларусі пра заказ у 2018 годзе яшчэ 60 электробусаў для Менску і атрыманьне заказаў на пастаўку электробусаў у Расею[16].
Remove ads
Уласьцівасьці
Электрарухавік «ДТАН-160-4БУХЛ2» (648 кг) вытворчасьці прыватнага УП «Белгідраўліка» (Менск, вул. Сяліцкага, д. 9а). Накапляльнік «S585V39-K7-A» (1300 кг) вытворчасьці кітайскага ТАА «Аовэй» (Шанхай).
Трансьмісія «AV-133/80» вытворчасьці нямецкага АТ «Фрыдрыхсгафэнскі завод шасьцерняў» (зямля Бадэн-Вюртэмбэрг): перадатачны лік — 9,81. Найбольшая дапушчальная маса на вось: пярэднюю — 6200 кг, заднюю 1-й сэкцыі — 9300 кг, 2-й сэкцыі — 12 500 кг.
Дзьверы 2-створчатыя. Каляіна колаў: пярэдніх — 210,1 см, сярэдніх і задніх — па 188,9 см.
Залежная, пнэўматычная падвеска: пярэдняя вось — на 2 пнэўмаэлемэнтах з 2 гідраўлічнымі тэлескапічнымі амартызатарамі з 1 чуйнікам разьмяшчэньня кузава; задняя вось 1-й і 2-й сэкцыяў — па 4 пнэўмаэлемэнты з 4 гідраўлічнымі амартызатарамі з 2 чуйнікамі разьмяшчэньня кузава.
Стырно з гідраўзмацняльнікам: мэханізм — «вінт-шарыкавая гайка-рэйка-сэктар», з кутнім рэдуктарам (ZF Сэрваком). Тормаз:
- працоўны — пнэўматычны, 2-контурны (1-ы контур — пярэдняя вось, 2-і — задняя вось 1-й і 2-й сэкцыяў), з антыблякавальнікам, дыскавы мэханізм;
- запасны — стаяначны ці адзін з контураў працоўнага;
- стаяначны — прывад ад спружынных энэргаакумулятараў да тармазных мэханізмаў дапаможнага і вядучага мастоў;
- дапаможны (зносаўстойлівы) — электрадынамічнае тармажэньне рухавіком празь вядучы мост.
Шыны памерам 275/70 R 22,5: найбольшая дапушчальная нагрузка 149/145 (3250 кг / 2900 кг), катэгорыя хуткасьці J (100 км/гадзіна)[17].
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads