Г

Сымбалі з падобным напісаньнем: Γ · Ƨ · ƨ · ᴤ · Ⴧ · ⴧ · Ჷ · ჷ · Ϩ · ϩ · Ꙅ · ꙅ · ટ · ខ · ຂ

Г, г (гэ, таксама ґэ; курсіў: Г г) — чацьвертая літара беларускага альфабэту. Паходзіць з кірылічнай Г («глаголь»), утворанай відазьмяненьнем грэцкай літары Γ, γ («гама»). У старабеларускім пісьме абазначала гукі [г] і [г’] і інш. Мела таксама лікавае значэньне «тры». У сучаснай беларускай мове абазначае й «беларускія» заднеязычныя [г] і [г’] («[г]алава», «пра[г]ін»), і выбуховыя [ґ] і [ґ’] («[ґ]узік», «[Ґ]ібраальтар») гукі.

Літара кірыліцы Г
Гг
Выява
◄  А Ә Б В Г Ґ Д Ђ Ѓ  ►
Беларускі альфабэт:
◄ Я А Б В Г Ґ Д Дж Дз ►
У лацінцы	H · h
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[ɣ], [ɡ], [k], [v], [ɦ]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter ghe cyrillic small letter ghe
Юнікод	Г: U+0413 г: U+0433
HTML	Г‎: &#1043, &#x413 г‎: &#1075, &#x433
UTF-16	Г‎: 0x413 г‎: 0x433
URL-код	Г: %D0%93 г: %D0%B3
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Літара г: просты шрыфт, баўгарыца, беларускі курсіў, сэрбскі курсіў

Яны рэалізуюцца па-рознаму ў залежнасьці ад якасьці суседніх гукаў альбо пазыцыі ў слове (канцавой ці неканцавой).

Характарыстыка

Беларуская кірылічная рукапісная літара Г зь „Лемантара для школаў і хатняга навучаньня“^[1]

Г / г, кап.: г лац.: H / h · бел. араб.: هْ
Назва	па-беларуску: гэ
Пазыцыя	4 (у беларускім альфабэце)
Гук	зычны[2]
МФА	[ɣ][3]
Прыклад	Гомель

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Г мае значэньне лічбы — 3.