А

Сымбалі з падобным напісаньнем: A · a · Α · α · Ɑ · ɑ · Ａ · ᴀ

А, а (курсіў: А а) — першая літара ўсіх альфабэтаў на кірылічнай аснове. У стараславянскім альфабэце носіць назву «азъ», якая адпавядае сучаснаму беларускаму займеньніку «я».

Літара кірыліцы А
Аа
Выява
◄  Ӏ Э Ю Я А Ә Б В Г  ►
Беларускі альфабэт:
◄ Ь Э Ю Я А Б В Г Ґ ►
У лацінцы	A · a
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[a] · [ɑ] · [ə]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter a cyrillic small letter a
Юнікод	А: U+0410 а: U+0430
HTML	А: А а: а
UTF-16	А: 0x0410 а: 0x0430
URL-код	А: %D0%90 а: %D0%B0
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Літара ўзыходзіць да стар.-грэц. Α α (альфа), а тая ў сваю чаргу — да іўр. א‎ «Алэф». Прыстаўка «а» (перад галоснымі — «ан») у запазычаных словах пазначае адсутнасьць прыкметы, выяўленага асноўнай часткай слова. Адпавядае беларускаму «без» і «не». Напрыклад: «А-морфны» — бясформенны, «а-сімэтрычны» — несімэтрычны.

Характарыстыка

Беларуская кірылічная рукапісная літара А зь „Лемантара для школаў і хатняга навучаньня“^[1]

А / а, кап.: а лац.: A / a · бел. араб.: اَ
Назва	па-беларуску: а
Пазыцыя	першая літара ўсіх альфабэтаў на кірылічнай аснове
Гук	галосны[2]
МФА	[a][3][a]
Прыклад	Беларусь

Гісторыя

Узыходзіць да грэцкай Α α «альфа», а тая — да фінікійскай «алеф», якой пазначаўся гартанны зычны [?]; найбольш распаўсюджаная вэрсія ўзводзіць напісаньне алефа да выявы галавы быка. Па-стараславянску й па-царкоўнаславянску літара называецца «азъ», што перакладаецца на беларускую займеньнікам «я». У кірыліцы выглядае як , у глаголіцы — як (часта выбар такога напісаньня для першай літары альфабэту тлумачаць сувязьзю з крыжам як хрысьціянскім знакам)^[4].

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах А мае значэньне лічбы — 1.

Заўвагі

1. У беларускай мове