Д

кірылічная літара From Wikipedia, the free encyclopedia

Д
Remove ads

Д, д (дэ; курсіў: Д д) — пятая літара беларускага альфабэту. Мае кірылічнае паходжаньне на аснове грэцкага пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў — парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» — «сат»).

Хуткія факты Беларускі альфабэт:, У лацінцы ...
Remove ads

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Д мае значэньне лічбы — 4.

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads