Генадзь Кесьнер

Генадзь Кесьнер (11 траўня 1971, Менск — 2 сьнежня 2021, Менск) — беларускі журналіст, перакладчык, удзельнік нацыянальна-дэмакратычнага руху 1990-х – пач. ХХІ ст.

Генадзь Кесьнер
Род дзейнасьці	журналіст, перакладчык
Дата нараджэньня	11 траўня 1971
Месца нараджэньня	Менск, цяпер Беларусь
Дата сьмерці	2 сьнежня 2021
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца пахаваньня	Заходнія могілкі[d]
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт
Занятак	журналіст
Месца працы	Беларуская маладзёжная Радыё 101,2 Нямецкая хваля

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў працоўнай сям’і ў Менску.

Вучыўся на нямецкім аддзяленьні перакладчыцкага факультэту Менскага дзяржаўнага пэдагагічнага інстытуту замежных моваў (пазьней — Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт)^[1]. У 1990-м студэнты Кесьнер і Вольга Калацкая ачолілі моладзевую суполку, якая падтрымала выкладчыкаў у імкненьні зьмяніць рэктарку Ніну Краснову, якая займала пасаду дваццаць гадоў і працягвала праводзіць палітыку «закручваньня гаек». Зварот у рэдакцыю маскоўскага тыднёвіка «Собеседник» падштурхнуў да абраньня на альтэрнатыўнай аснове новага рэктара^[2].

У пачатку 1990-х працаваў у Беларускім дабрачынным фондзе «Дзецям Чарнобыля» пад кіраўніцтвам Генадзя Грушавога, зь якім пасябраваў.

На запрашэньне Жанны Літвіной пачаў супрацоўнічаць з радыёстанцыяй «Беларуская маладзёжная»^[1]. Працаваў у штаце радыёстанцыі да моманту яе закрыцьця ўвесну 1994 году, напярэдадні першых прэзыдэнцкіх выбараў у гісторыі Беларусі.

Ад ліпеня 1995 году да жніўня 1996 году Кесьнер у складзе былой каманды «Беларускай маладзёжнай» рабіў прыватнае «Радыё 101,2 FM», якое ўлады Беларусі закрылі напярэдадні рэфэрэндуму^[1].

Цягам чвэрці стагодзьдзя Генадзь Кесьнер супрацоўнічаў з беларускімі незалежнымі мэдыя. Ад 2005 да 2019 году быў карэспандэнтам Deutsche Welle, стаяў у вытокаў радыёпраграмы «Белорусская хроника»^[3]. Быў карэспандэнтам «Радыё Рацыя», газэты «Новы Час» і іншых выданьняў. Сыстэматычна асьвятляў грамадзка-палітычныя працэсы ў Беларусі, праблемы правоў чалавека, нацыянальнага адраджэньня і беларускай культуры.

Даробак

Генадзя Кесьнера называюць «адным зь першапраходцаў незалежнай радыёжурналістыкі ў Беларусі»^[4]. Кесьнер «доўгія гады змагаўся за справядлівасьць і дэмакратычныя перамены ў Беларусі, за захаваньне і разьвіцьцё беларускай культуры і мовы»^[3].

Ён быў сярод заснавальнікаў Беларускай асацыяцыі журналістаў (1995), у кіроўныя органы якой уваходзіў шмат год^[5].

Сьмерць

Генадзь Кесьнер некалькі апошніх год лячыўся ад анкалягічнага захворваньня, а памёр пасьля інфікаваньня каранавірусам^[6]. Яго пахавалі на Заходніх могілках Менску^[1].

Цікавыя факты

• Генадзь Кесьнер удзельнічаў у запісе культавага беларускага супольнага музычнага праекту «Народны Альбом» (1997), запіс якога адбываўся ў студыі «Радыё 101,2».
• Прафэсійны перакладчык зь нямецкай мовы, Кесьнер у прыватнасьці сынхронна перакладаў на расейскую мову канцлерку Нямеччыны Ангелу Мэркель^[5].
• За распавядальніцкі талент у журналісцкай супольнасьці яго называлі «геніем гісторый»^[7].