Генадзь Сагановіч

Гена́дзь Мікала́евіч Сагано́віч (нарадзіўся 13 студзеня 1961 году, вёска Турная, Івацэвіцкі раён) — беларускі гісторык, археоляг. Кандыдат гістарычных навук (1989^[1] або 1990^[2]). Доктар габілітаваны (беларускі адпаведнік — доктар гістарычных навук; 2018)^[3]

Генадзь Сагановіч лац. Hienadź Sahanovič
Род дзейнасьці	беларускі гісторык, археоляг
Дата нараджэньня	13 студзеня 1961 (64 гады)
Месца нараджэньня	вёска Турная, Івацэвіцкі раён, БССР
Месца вучобы	гістарычны факультэт БДПУ імя Максіма Танка[d] (1984)
Занятак	гісторык, археоляг
Навуковая сфэра	гісторыя
Месца працы	Інстытут гісторыі НАН Беларусі Эўрапейскі гуманітарны ўнівэрсытэт Беларускі гістарычны агляд Інстытут гісторыі Літвы[d] Цэнтр Беларускіх Студыяў[d]
Сябра ў	Беларускае навукова-гуманітарнае таварыства[d]
Узнагароды	Прэмія імя Францішка Багушэвіча (ПЭН-цэнтар) (1996)
Генадзь Сагановіч у Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Менскі пэдагагічны інстытут (1984). Быў асьпірантам (1984—1987), малодшым навуковым супрацоўнікам Інстытуту гісторыі НАН Беларусі (1990—1992). З 1992 году старэйшы навуковы супрацоўнік НАНБ. У 2005 годзе звольнены з афіцыйнай фармулёўкай «за парушэньне працоўнай дысцыпліны» і выведзены навуковай радай Інстытуту гісторыі са свайго складу.

Жанаты, двое дзяцей.

Навуковая дзейнасьць

Матэрыялы археалягічных раскопак гарадзішча каля вёскі Гарадок Маладзечанскага раёна. Археоляг Генадзь Сагановіч, 1989 год. Менскі абласны краязнаўчы музэй.

Праводзіў раскопкі прыватна-уласьніцкіх замкаў (Гарадоцкі, Глускі, Койданаўскі, Лоскі і інш.) і на іх аснове дасьледаваў кавальства Беларусі эпохі фэадалізму. Вывучае вайскова-палітычную гісторыю Беларусі і Вялікага Княства Літоўскага.

Адзін з заснавальнікаў і старшыня Беларускага навукова-гуманітарнага таварыства (1987—1992), заснавальнік і галоўны рэдактар часопісу «Беларускі гістарычны агляд» (ад 1994 году). Узнагароджаны мэдалём Ф. Багушэвіча Беларускага ПЕН-цэнтру (1996).

Асноўныя працы

Аўтар шматлікіх папулярных кніжак пра Вялікае Княства Літоўскам і Маскоўскую дзяржаву (у тым ліку «Невядомая вайна 1654—1667», Г. Сагановіч — адзін з аўтараў кнігі «Дзесяць вякоў беларускай гісторыі»).

• Айчыну сваю баронячы: Канстанцін Астрожскі. — Мн.: Навука і тэхніка, 1992. — 62 с ISBN 5-343-01109-8.
• Войска Вялікага княства Літоўскага ў XVI—XVII стст. — Мн: Навука i тэхнiка, 1994. — 79 с.: іл. ISBN 5-343-01244-3.
• Невядомая вайна, 1654—1667. — Мн.: Навука і тэхніка, 1995. — 144 с ISBN 5-343-01637-5.
• Полацкая вайна, 1563—1579 гг. // Адраджэнне: Гіст. альманах. — Мн., 1995 Вып. 1;
• Царкоўная вунія 1596 г. і пытанне нацыянальнай тоеснасці беларусаў у XVIII ст. // Наш радавод. Гродна, 1996. Кн. 7;
• Нямецкая каталіцкая місія і Полацк у XIII ст. // Полацк: карані нашага радавода. — Полацк, 1996;
• Беларусь і Нямецкі ордэн (да Крэўскай уніі) // 3 глыбі вякоў: Наш край. — Мн., 1997. Вып. 2;
• У пошуках Сярэднявечча // Бел. гіст. агляд. 1997. Сш. 1—2;
• Полацк і нямецкая калонія на Дзвіне // Там жа. 1998. Сш. 1;
• Немцы ў Полацку часоў Францыска Скарыны // Беларусіха-Albaruthenica. — Мн., 1998. Кн. 9;
• Дзесяць вякоў беларускай гісторыі, 862—1918. — Вільня: Наша Будучыня, 1999. — 223 с ISBN 9986-9229-7-X (разам з У. Арловым).
• Нарыс гісторыі Беларусі ад старажытнасці да канца XVIII ст. — Мн.: Навука і тэхніка, 2001. — 62 с ISBN 5-343-01109-8.