Генрых Далідовіч

Ге́нрых Ва́цлававіч Далідо́віч (1 чэрвеня 1946, хутар Амшарок^[1] Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці) — беларускі пісьменьнік. Сябра Саюзу пісьменьнікаў БССР (1974)^[2].

Генрых Далідовіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1 чэрвеня 1946 (79 гадоў) ля в. Янкавічы (Менская вобласьць)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Мова	беларуская
Дэбют	1966, стаўпецкая раённая газэта «Прамень»
Узнагароды	Літаратурная прэмія імя Івана Мележа[d] (1987) Літаратурная прэмія імя Якуба Коласа (1996)
Творы на сайце Knihi.com
Творы на сайце Kamunikat.org

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Далідовіч (неадназначнасьць).

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся на хутары Амшарок (не захаваўся)^[3] побач са спаленай у 1943 року вёскай Янкавічы. У сям’і Вацлава і Яніны Далідовічаў было шасьцёра дзяцей, зь якіх Генік — найстарэйшы. Чытаць ён навучыўся па-польску яшчэ да школы. Калі Генрыху споўнілася 15 гадоў, сям’я пераехала ў адроджаныя Янкавічы, скончыў Дзераўнянскую школу (1963). Зь 10 клясы быў пазаштатным карэспандэнтам «Сельской газеты».

У 1963 року паступіў на беларускае аддзяленьне філялягічнага факультэту БДУ (скончыў у 1968). Служыў у войску. Выкладаў беларускую мову і літаратура ў Шабыньскай васьмігодцы на Барысаўшчыне, пасьля завуч (1971—1973); працаваў у аддзеле прозы часопісу «Полымя» (1973—1979), намесьнікам галоўнага рэдактара (1979—1991), галоўным рэдактарам часопісу «Маладосць» (1991—2002). З 2003 року намесьнік галоўнага рэдактара «Краязнаўчай газеты».

Творчасьць

Друкуецца з 1966 року. Першы зборнік апавяданьняў «Дажджы над вёскай» (1974). Творы Г. Далідовіча адметныя лірызмам, увагай да побытавых дэталяў, дакладным псыхалягізмам.

У рамане «Гаспадар-камень» (1984), прысьвечаным пярэдадню І сусьветнай вайны, шматбакова паказаў жыцьцё тагачасных вёскі і гораду, няпростыя шляхі нацыянальнай інтэлігенцыі, у якой расло ўсьведамленьне ўласнага абавязку. У раманах «Пабуджаныя» (1988) і «Свой дом» (1989) побач з героямі, вядомымі з «Гаспадара-каменя», шмат новых пэрсанажаў — удзельнікаў і кіраўнікоў палітычнага руху розных кірункаў на Беларусі ў 1917—18 гг.

У рамане «Заходнікі» (1992) створаная панарамная карціна жыцьця заходнебеларускага сялянства і інтэлігенцыі пачынаючы з канца 1940-х г., іхняе «перавыхаваньне», рэпрэсіі, міграцыі.

Выступае зь літаратурна-крытычнымі і публіцыстычнымі артыкуламі.

На беларускую мову пераклаў раман Дж. Ф. Купэра «Апошні з магікан».

Прэміі і ўзнагароды

• Літаратурная прэмія імя І. Мележа (1988)
• Дзяржаўная прэмія Беларусі імя Я. Коласа (1996)

Бібліяграфія

• Цяпло на першацьвет. Мн., 1976.
• Маладыя гады. Мн., 1979.
• Міланькі. Мн., 1980.
• На новы парог. Мн., 1983.
• Станаўленьне. Мн., 1985.
• Міг маладосьці. Мн., 1987.
• Жывы покліч. Мн., 1995.
• Жар каханьня. Мн., 1996.
• Кліч роднага звона. Мн., 1997.
• БНР і БССР: Роздум аб пакут. шляху бел. дзяржаўнасьці ў XX ст. / Генрых Далідовіч. — Мн.: Пейто, 2002.
• Сярод лесу, сярод поля: апавяданьне-імправізацыя, лісткі запісных кніжак / Генрых Далідовіч. — Мн.: Кнігазбор, 2007.