Гульельма Марконі

Гульельма Марконі (італ. Guglielmo Marchese Marconi; 25 красавіка 1874, Балёнія — 20 ліпеня 1937, Рым) — маркіз, італьянскі радыётэхнік і прадпрымальнік, адзін з вынаходнікаў радыё; ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па фізыцы (1909, разам зь фізыкам К. Браўнам^[13]).

Гульельма Марконі
італ. Guglielmo Marchese Marconi
Дата нараджэньня	25 красавіка 1874(1874-04-25)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Балёньня, Каралеўства Італіі[d][4][5]
Дата сьмерці	20 ліпеня 1937(1937-07-20)[3][6][7][…] (63 гады)
Месца сьмерці	Рым, Каралеўства Італіі[d][4][2][5]
Месца пахаваньня	базыліка Сьвятога Крыжа[d][2]
Месца вучобы	Балёнскі ўнівэрсытэт[2]
Занятак	фізык, інжынэр, палітык, бізнэсмэн, вынаходнік, навуковец
Навуковая сфэра	фізыка
Месца працы	Сэнт-Эндрускі ўнівэрсытэт[d]
Вядомы як	адзін з вынаходнікаў бяздротавага тэлеграфаваньня
Сябра ў	Папская акадэмія навук[d][8], Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі[d][2][9], Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d][2], Швэдзкая каралеўская акадэмія навук[10], Нацыянальная акадэмія навук ЗША[11] і Турынская акадэмія навук[d][5]
Бацька	Giuseppe Marconi[d][12]
Маці	Annie Jameson[d][12]
Дзеці	Degna Marconi Paresce[d]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі (1909)
Подпіс
Гульельма Марконі ў Вікісховішчы

Дзейнасьць

У 1905 г. запатэнтаваў накіраваную сувязь.

У 1919 г. паўнамоцны прадстаўнік Італіі на Парыскай мірнай канфэрэнцыі. Ад імя Італіі падпісаў мірныя дамовы з Аўстрыяй і Баўгарыяй.

У 1932 г. усталяваў першую радыётэлефонную мікрахвалевую сувязь. У 1934 г. ён прадэманстраваў магчымасьць прымяненьня мікрахвалевай тэлеграфіі для патрэбаў навігацыі ў адкрытым моры.