Густаў Фрэдынг

Густаў Фрэдынг (па-швэдзку: Gustaf Fröding; 22 жніўня 1860, сядзіба Альстэр, паблізу Карльстада, Вэрмлянд, Швэцыя — 8 лютага 1911, Стакгольм) — швэдзкі паэт, публіцыст.

Густаў Фрэдынг
швэдз. Gustaf Fröding
1896 г.
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	22 жніўня 1860 сядзіба Альстэр, каля Карльстаду, Вэрмлянд, Швэцыя
Памёр	8 лютага 1911 Стакгольм, Швэцыя
Пахаваны	Старыя упсальскія могілкі[d][1][2][3]
Бацькі	Фэрдынанд Фрэдынг[d][4] Эмілія Фрэдынг[d][5]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	Пісьменьнік, паэт
Гады творчасьці	1891—1911
Мова	Швэдзкая
Густаў Фрэдынг у Вікісховішчы

Біяграфія і творчасьць

Вучыўся ва Упсальскім унівэрсытэце. У зборніках "Гітара і гармонік" (1891) і "Новыя вершы" (1894) значнае месца займаюць фальклёрныя матывы і рэалістычныя замалёўкі сялянскага побыту. Для зборніка "Пырскі і аскепкі" (1896) і інш. характэрныя трагічнае сьветаадчуваньне і містычныя матывы. Паэзія Фрэдынга, зьвязаная з нэарамантызмам, аказала ўплыў на швэдзкую паэзію 20 ст. У крытычных артыкулах "Натуралізм і рамантызм" і "Пра гумар" выступіў супраць натуралізму.

Творы

• Samlade skrifter, bd 1-16, Stockh., 1922-25

Беларускія пераклады

Паасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі^[6].