Гэрман Гэсэ

Гэрман Гэсэ (па-нямецку: Hermann Hesse; 2 ліпеня 1877, Кальф (Вюртэмбэрг), Паўночны Шварцвальд — 9 жніўня 1962; псэўданімы: Эміль Сынклер, Гэрман Ляўшэр) — швайцарска-нямецкі пісьменьнік і мастак, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1946).

Гэрман Гэсэ
ням. Hermann Hesse
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	2 ліпеня 1877(1877-07-02)[1][2][3][…] Кальв[d][4][5]
Памёр	9 жніўня 1962(1962-08-09)[1][2][6][…] (85 гадоў) Мантаньёля[d], Каліна д’Ора[d], Paradiso Subdistrict[d], акруга Лугана[d], Тычына, Швайцарыя[5]
Пахаваны	Sant'Abbondio Cemetery in Gentilino[d][7]
Бацькі	Яганэс Гесэ[d][5] Marie Hesse[d][5]
Сужэнец	Ruth Wenger[d][5], Ninon Hesse[d][5] і Mia Hesse-Bernoulli[d][5]
Дзеці	Bruno Hesse[d][5], Martin Hesse[d][5] і Heiner Hesse[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Жанр	раман
Мова	нямецкая
Прэміі	Нобэлеўская прэмія (1946)
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1946) Bauernfeld prize[d] (1905) прэмія міру нямецкіх кнігагандляроў[d] (9 кастрычніка 1955) Gottfried-Keller-Preis[d] (1936) прэмія Гётэ[d] (1946) прэмія Вільгельма Раабэ[d] (1950)
Подпіс
Гэрман Гэсэ ў Вікісховішчы

Творчасьць

У пачатку свайго творчага шляху Г. Гэсэ пісаў і друкаваў нэарамантычныя вершы, апавяданьні. Сярод найбольш вядомых твораў — раманы «Пэтэр Камэнцынд» (Peter Camenzind, 1904), «Пад колам» (Unterm Rad, 1906), «Гертруда» (Gertrud, 1910), «Дэміян» (Demian, 1919), «Сідгартга» (Siddhartha, 1919—1922), «Стэпавы воўк» (Der Steppenwolf, 1927), «Нарцыс і Гольдмунд» (Narziss und Goldmund, 1930), «Падарожжа на Ўсход» (Die Morgenlandfahrt, 1932), раман-утопія «Гульня шкляных пэрлаў» (Das Glasperlenspiel, 1943) і іншыя.

Творы Г. Гэсэ атрымалі шырокую папулярнасьць у краінах Захаду, што было абумоўлена ня толькі высокімі мастацкімі якасьцямі, але і наяўнасьцю ў раманах, навэлях матываў усходняй філязофіі й рэлігіі, папулярных ідэяў З. Фройда, К. Г. Юнга, Ф. Ніцшэ. Для творчай манеры Г. Гэсэ характэрны інтэлектуалізм, пастаноўка фундамэнтальных філязофскіх праблемаў, сымбалічнасьць, дакладнасьць псыхалягічных характарыстык. Г. Гэсэ выступаў за актуалізацыю клясычнай культурнай спадчыны.

Беларускія пераклады

Першы пераклад твора Гэсэ на беларускую мову адносіцца не пазьней як да 1923 г. Верш «У мгле» пераклаў Янка Купала. Вершы Гесэ таксама перакладалі Уладзімер Папковіч і Васіль Сёмуха^[8].

• «Гульня шкляных перлаў»: раман (1992, Васіль Сёмуха)
• «Сідхартха»: раман (2007, Арцём Арашонак)
• «Стэпавы воўк»: раман (2011, Васіль Сёмуха)