Дзякавічы

Дзя́кавічы^[1] — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці, на поўнач ад Княж-возера. Дзякавічы ўваходзіць у склад Марохараўскага сельсавету.

Дзякавічы
трансьліт. Dziakavičy
Першыя згадкі:	1572
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Жыткавіцкі
Сельсавет:	Марохараўскі
Вышыня:	140 м н. у. м.
Насельніцтва:	555 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2353
Паштовы індэкс:	247966
СААТА:	3216812016
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°27′3″ пн. ш. 28°1′11″ у. д.
Дзякавічы на мапе Беларусі ± Дзякавічы Дзякавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

У летапісных крыніцах Дзякавічы вядомы з 1572 году. У XVI—XVIII стагодзьдзях вёска ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 году — у складзе Расейскай імпэрыі.

Пасьля сялянскай рэформы 1861 году ўтворана Дзякавіцкая воласьць з цэнтрам у сяле Дзякавічы, у склад якой уваходзіла 11 навакольных вёсак. Тут у пераважнай большасьці жылі людзі ўсе з чатырма прозьвішчамі: Чэркас, Жураўлевіч, Рагалевіч і Кудзелька, адпаведна і хутары, пасяленьні былі — Чэркасы, Жураўлі, Кудзелічы, назвы якіх захаваліся да сёньняшняга дня.

Пры правядзеньні рэформы на вёску былі выдзелены 42 надзелы. У 1886 годзе ў валасным цэнтры налічвалася 59 двароў, пражывала 632 чалавекі абодвух палоў, разьмяшчалася валасное ўпраўленьне. Насельніцтва займалася лоўляй рыбы, вырошчваньнем жывёлы на продаж. Ва ўрочышчы Майсееўка працаваў вадзяны млын.

У гады Другой сусьветнай вайны Дзякавічы разьдзялілі трагічны лёс Хатыні. 6 сакавіка 1943 году ў час блякаваньня партызанскіх зонаў немцы ўварваліся ў вёску і аб’явілі ўсяму насельніцтву, каб яны падрыхтаваліся да пераезду ва Ўкраіну, абяцаючы ім, што там яны атрымаюць добрыя зямельныя ўчасткі. Калі насельніцтва сабралася, тады фашысты адабралі ў грамадзян усю маёмасьць, а ўсё насельніцтва было сагнана ў адзін хлеў, дзе ўсе былі зажыва спалены. У той страшны дзень загінулі амаль усе жыхары вёскі.

Да 10 студзеня 2023 году ўваходзіла ў склад и была цэнтрам Дзякавіцкага сельсавету^[2].

Насельніцтва

• XIX стагодзьдзе: 1886 год — 632 жыхары, 59 двароў
• XX стагодзьдзе: 1909 год — 1124 жыхары, 165 двароў; 1994 год — 786 жыхароў, 267 двароў; 1999 год — 675 жыхароў
• XXI стагодзьдзе: 2010 год — 555 жыхароў

Помнікі

У вёсцы ўсталяваны помнік вяскоўцам, якія былі спалены жывымі ў 1943 годзе. На мармуровай пліце мэмарыяльнага комплексу зьмешчаны наступны жалобны подпіс: «Тут 6 сакавіка 1943 году нямецкімі вылюдкамі былі жывымі спалены жыхары вёскі Дзякавічы (старыя, жанчыны, дзеці) — 651 чалавек. Людзі добрыя, помніце: мы любілі Радзіму і вас, дарагія. Мы згарэлі жывымі ў агні. Не забудзьце, не забудзьце…»

Страчаная спадчына

• Царква

Вуліцы

• Азёрная вуліца
• Азёрны завулак
• Зялёная вуліца
• Кавальская вуліца
• Лугавая вуліца
• Новая вуліца
• Новы завулак
• Паркавая вуліца
• Савецкая вуліца
• Савецкі завулак
• Сонечная вуліца