Дык Схооф

Дык Схооф (па-нідэрляндзку: Dick Schoof; нар. 8 сакавіка 1957 году) — нідэрляндзкі палітык, які зь ліпеня 2024 году займае пасаду прэм’ер-міністра краіны^[3].

Дык Схооф
па-нідэрляндзку: Dick Schoof[1]
National Coordinator for Counterterrorism and Security[d]
1 сакавіка 2013 — 16 лістапада 2018
Папярэднік	Erik Akerboom[d]
Наступнік	Pieter-Jaap Aalbersberg[d]
director general[d]
16 лістапада 2018 — 1 сакавіка 2020
Папярэднік	Rob Bertholee[d]
Наступнік	Erik Akerboom[d]
secretary general[d]
1 сакавіка 2020 — 29 траўня 2024
Папярэднік	Siebe Riedstra[d]
прэм’ер-міністар Нідэрляндаў[d]
з 2 ліпеня 2024
Папярэднік	Марк Рутэ
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	8 сакавіка 1957(1957-03-08)[1] (68 гадоў) Сантпоорт[d], Нідэрлянды[1]
Партыя	незалежны палітык[d][1]
Адукацыя	Унівэрсытэт Нэймэгену[d] (1982)[2] Scholengemeenschap De Grundel[d]

Біяграфія

Пачатак кар’еры

Схооф пачаў сваю кар’еру ў якасьці дарадцы па пытаньнях адукацыі ў Асацыяцыі муніцыпалітэтаў Нідэрляндаў^[4]. У 1988 годзе стаў дзяржаўным служачым у Міністэрстве адукацыі і навукі^[5]. З 1996 году палітык займаў розныя кіроўныя пасады ў сфэры бясьпекі. Працаваў намесьнікам генэральнага сакратара ў Міністэрстве юстыцыі і бясьпекі^[5]. Затым быў прызначаны галоўным дырэктарам Службы іміграцыі і натуралізацыі ў 1999 годзе^[5][6]. Нідэрлянды адчувалі адносна вялікі прыток асобаў, якія шукалі прытулку ў выніку вайны ў Косаве, і ў арганізацыі была значная колькасьць запытаў. З 2010 па 2013 палітык займаў пасаду генэральнага дырэктара Міністэрства юстыцыі і бясьпекі^[7].

Схооф з старшынёй Эўрапейскай камісіі Урсуляй фон дэр Ляен.

У 2013 Схооф быў прызначаны нацыянальным каардынатарам па бясьпецы і барацьбе з тэрарызмам^[8]. Ён дазволіў сваім супрацоўнікам сачыць за патэнцыйнымі тэрарыстамі ў сацыяльных сетках праз падробленыя профілі, не зважаючы на папярэджаньні з боку праўнікаў^[7]. Пасьля зьбіцьця боінгу Малайзійсках авіялініяў у 2014 годзе, які зрабіў вылет з аэрапорту Схіпхол у Амстэрдаме, ён каардынаваў захады рэагаваньня на крызу, умацаваўшы адносіны з прэм’ер-міністрам Маркам Рутэ. Ён таксама адказваў за ўнутраную бясьпеку, разьвязваючы патаньні з ісламісцкай радыкалізацыі, гэтак і з залучэньнем байцоў ІДІЛ у Нідэрляндах^[9]. Схооф ачольваў Службу агульнай выведкі і бясьпекі ў якасьці генэральнага дырэктара з 2018 па 2020 гады^[8]. 1 сакавіка 2020 году ён заняў пасаду генэральнага сакратара Міністэрства юстыцыі і бясьпекі^[10][11].

Пасада прэм’ер-міністра

Партыя свабоды Геэрта Вільдэрса перамагла на ўсеагульных выбарах у лістападзе 2023 году^[12]. 16 траўня 2024 году гэтая партыя склала пагадненьне аб стварэньні правай кааліцыі з Народнай партыяй за свабоду і дэмакратыю, Новым грамадзкім дагаворам і Фэрмэрска-грамадзянскім рухам^[13]. У рамках перамоваў лідэры чатырох партыяў дамовіліся, што аніхто зь іх ня будзе займаць пасаду прэм’ер-міністра^[14]. Схооф быў вылучаны на пасаду прэм’ер-міністра 28 траўня 2024 году партыямі кааліцыі^[15]. Ён быў прыведзены да прысягі 2 ліпеня каралём Вілемам-Аляксандрам. Схооф, такім чынам, стаў першым незалежным палітыкам, які заняў пасаду прэм’ер-міністра пасьля Корта ван дэр Ліндэна, які займаў гэтую пасаду ў час з 1913 па 1918 гады^[16].