Зэбібайт

Зэбібайт (па-ангельску: pebibyte, скар. ад «анг. zetta binary byte») — адзінка вымярэньня колькасьці інфармацыі, роўная 1 180 591 620 717 411 303 424 байтам (2⁷⁰) і 1024 эксбібайтам. Ужываецца для ўказаньня аб’ёму памяці ў розных электронных прыладах.

Вымярэньні ў байтах
Дзесятковая прыстаўка			Двайковая прыстаўка
Назва	Знак	Ступень	Назва	Знак		Ступень
				МЭК	ДАСТ
байт	B	100	байт	B	байт	20
кілябайт	kB	103	кібібайт	KiB	Кбайт	210
мэгабайт	MB	106	мэбібайт	MiB	Мбайт	220
гігабайт	GB	109	гібібайт	GiB	Гбайт	230
тэрабайт	TB	1012	тэбібайт	TiB	Тбайт	240
пэтабайт	PB	1015	пэбібайт	PiB	Пбайт	250
эксабайт	EB	1018	эксьбібайт	EiB	Эбайт	260
зэтабайт	ZB	1021	зэбібайт	ZiB	Збайт	270
ётабайт	YB	1024	ёбібайт	YiB	Ёбайт	280

Зэбібайт цесна зьвязаны з зэтабайтам, які ў сваю чаргу альбо зьяўляецца сынонімам зэбібайта, альбо азначае 10²¹ байтаў = 1 000 000 000 000 000 000 000 байтаў, у залежнасьці ад сытуацыі (гл. Двайковыя прыстаўкі).

Прыстаўкі «зэбі» і «ёбі» не зьяўляліся афіцыйнымі ў сыстэме бінарных прэфіксаў, але ў жніўні 2005 году былі дададзеныя Міжнароднай электратэхнічнай камісіяй у стандарт.^[1]