Мэгабайт

Мэгаба́йт (Мбайт, МБ) — адзінка вымярэньня колькасьці інфармацыі, роўная 1 048 576 (2²⁰) стандартным (8-бітным) байтам або 1024 кілябайтам. Ужываецца для ўказаньня аб’ёму памяці ў розных электронных прыладах.

Вымярэньні ў байтах
Дзесятковая прыстаўка			Двайковая прыстаўка
Назва	Знак	Ступень	Назва	Знак		Ступень
				МЭК	ДАСТ
байт	B	100	байт	B	байт	20
кілябайт	kB	103	кібібайт	KiB	Кбайт	210
мэгабайт	MB	106	мэбібайт	MiB	Мбайт	220
гігабайт	GB	109	гібібайт	GiB	Гбайт	230
тэрабайт	TB	1012	тэбібайт	TiB	Тбайт	240
пэтабайт	PB	1015	пэбібайт	PiB	Пбайт	250
эксабайт	EB	1018	эксьбібайт	EiB	Эбайт	260
зэтабайт	ZB	1021	зэбібайт	ZiB	Збайт	270
ётабайт	YB	1024	ёбібайт	YiB	Ёбайт	280

Няправільнасьць назвы

Назва «Мэгабайт» распаўсюджаная, але не адпавядае ДАСТ 8.417-2002, дзе прыстаўка мэга- азначае множаньне на 1 000 000, а не 1 048 576. Гэтым становішчам карыстаюцца некаторыя карпарацыі, якія вырабляюць цьвёрдыя дыскі, і якія пры маркіроўцы сваіх вырабаў пад мэгабайтам разумеюць 1 000 000 байт, а пад гігабайтам — 1 000 000 000 байт. Для 2²⁰ прапаноўваецца двайковая прыстаўка мэбі-.

Варыянты

Вытворцы CD, DVD і кампутарных дыскет, разумеюць пад мэгабайтам 1 024 000 байтаў. Такім чынам, дыскета, на якой паказаны аб’ём 1,44 Мбайт, на самай справе месьціць толькі 1440 Кбайт, гэта значыць 1,41 Мбайт у звычайным разуменьні.

У сувязі з гэтым атрымалася, што мэгабайт бывае кароткім, сярэднім і доўгім:

• кароткі — 1 000 000 байтаў
• сярэдні — 1 024 000 байтаў
• доўгі — 1 048 576 байтаў

Глядзіце таксама

• Біт
• Байт
• Машыннае слова