Пэтабайт

Пэтаба́йт (Пбайт, Пб) — адзінка вымярэньня колькасьці інфармацыі, роўная 2⁵⁰ стандартным (8-бітным) байтам або 1024 тэрабайтам. Ужываецца для ўказаньня аб’ёму памяці ў розных электронных прыладах.

Вымярэньні ў байтах
Дзесятковая прыстаўка			Двайковая прыстаўка
Назва	Знак	Ступень	Назва	Знак		Ступень
				МЭК	ДАСТ
байт	B	100	байт	B	байт	20
кілябайт	kB	103	кібібайт	KiB	Кбайт	210
мэгабайт	MB	106	мэбібайт	MiB	Мбайт	220
гігабайт	GB	109	гібібайт	GiB	Гбайт	230
тэрабайт	TB	1012	тэбібайт	TiB	Тбайт	240
пэтабайт	PB	1015	пэбібайт	PiB	Пбайт	250
эксабайт	EB	1018	эксьбібайт	EiB	Эбайт	260
зэтабайт	ZB	1021	зэбібайт	ZiB	Збайт	270
ётабайт	YB	1024	ёбібайт	YiB	Ёбайт	280

Няправільнасьць назвы

Назва «пэтабайт» агульнапрынята, але фармальна няслушна, бо прыстаўка пэта-, азначае множаньне на 10¹⁵, а не 2⁵⁰. Правільнай для 2⁵⁰ зьяўляецца двайковая прыстаўка пэбі-.

Прыклады выкарыстаньня

• Праект Archive.org займаецца стварэньнем архіва ў адзін мільён кніг у лічбавым фармаце, ён зойме 6 пэтабайт
• 15 пэтабайт у год — такі аб’ём зьвестак будзе апрацоўвацца зь лета 2008 году ў экспэрымэнтах над элемэнтарнымі часьціцамі на Вялікім гадронным калайдэры, які будуецца ў ЦЭРНе.

Глядзіце таксама

• Біт
• Байт
• Машыннае слова