Канстантын Ельскі

Канстантын Раман Ельскі (17 лютага 1837, вёска Ляды Ігуменскага павету, цяпер Смалявіцкі раён Менскай вобласьці — 26 лістапада 1896 у Кракаве) — заоляг і падарожнік.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Ельскі (неадназначнасьць).

Канстантын Ельскі
лац. Kanstantyn Jelski

Канстантын Ельскі
Герб Пелеш
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	17 лютага 1837(1837-02-17)[1] або 1 сакавіка 1837(1837-03-01) Ляды Ігуменскага павету
Памёр	26 лістапада 1896(1896-11-26)[1] (59 гадоў) або 8 сьнежня 1896(1896-12-08) (59 гадоў) Кракаў
Род	Ельскія
Бацькі	Міхал Ельскі Клятыльда з Манюшкаў
Жонка	Алена з Корсакаў
Дзеці	Канстанцыя Марыя Клятыльда, Марыя, Антоні
Дзейнасьць	заоляг, арнітоляг, батанік, энтамоляг, куратар, калекцыянер жывёл, настаўнік

Біяграфія

З шляхецкага роду Ельскіх гербу Пелеш, сын Міхала, удзельніка падрыхтоўкі паўстаньня Тадэвуша Касьцюшкі, і Клятыльды з Манюшкаў.

У 1853 годзе скончыў Менскую гімназію. У 1853—1856 гадох навучаўся на мэдычным факультэце Маскоўскага ўнівэрсытэту, у 1860 годзе скончыў матэматычна-прыродазнаўчыы факультэт Кіеўскага ўнівэрсытэту. Працаваў выкладнікам у Кіеўскай гімназіі і Кіеўскім ўнівэрсытэце.

Вывучаў гмыз і малюскаў. За дасьледаваньне анатоміі малюска ў 1862 годзе атрымаў навуковую ступень магістра. Адзін зь першых у Расейскай імпэрыі падтрымаў эвалюцыйную тэорыю Чарлза Дарвіна.

Браў удзел у падрыхтоўцы нацыянальна-вызвольнага паўстаньня 1863—1864 гадоў ува Ўкраіне. Каб унікнуць арышту, эміграваў за мяжу.

Як заоляг і геоляг працаваў у Турэччыне, Нямеччыне і Францыі. У 1865 годзе выехаў у Гвіяну, а ў 1869 годзе — у Пэру. Вывучаў фаўну гэтых краінаў. Адкрыў новы від жывёлы Dinonys. 3 1878 году жыў у Кракаве.

У шлюбе з Аленай Корсак меў сына Антонія, а таксама дачок Канстанцыю Марыю Клятыльду і Марыю^[2].

Па сьмерці К. Ельскага выйшла «Папулярнае прыродазнаўчае апавяданьне пра знаходжаньне ў францускай Гвіяне і часткова ў Пэру» (польск. Popularno-przyrodnicze opowiadania z pobytu w Gujanie francuskiej i po części w Peru, od 1865—1871; Кракаў, 1898).

У гонар навукоўца адзін зь відаў ляўра атрымаў назву Ocotea Jelscii. Апісаньне шматлікіх птушак і зьвяроў давалася паводле калекцыі К. Ельскага, некаторыя віды атрымалі ягонае імя^[3].