Краматорск

Крамато́рск (па-ўкраінску: Крамато́рськ) — места на ўсходзе Ўкраіны, у Данецкай вобласьці, на рацэ Казённы Тарэц. Насельніцтва 75 тыс. чал. (2024)^[2]. Знаходзіцца за 84 км ад Данецку.

Краматорск
укр. Краматорськ
Герб Краматорску Сьцяг Краматорску
Дата заснаваньня:	1868
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Данецкая
Раён:	Краматорскі
Тэрытарыяльная грамада:	Краматорская
Мэр:	Аляксандар Ганчарэнка[d]
Плошча:	77,36 км²
Вышыня:	177 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼147 145 чал. (1 студзеня 2022)[1]
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	626(4)
Паштовы індэкс:	84300–84390
Геаграфічныя каардынаты:	48°44′21″ пн. ш. 37°35′2″ у. д.
Краматорск на мапе Ўкраіны Краматорск
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://krm.gov.ua

Гаспадарка

У Краматорску месьціўся завод «Энэргамашспэцсталь», які вырабляў сталёвыя загатоўкі для карпусоў ядзерных рэактараў, у тым ліку паводле праекту «АЭС-2006» для Беларускай АЭС^[3].

Гісторыя

Горад разьвіўся ад пасёлку пры маленькай чыгуначнай станцыі, пабудаванай у 1868 годзе, да сучаснага даволі вялікага гораду абласнога значэньня, прамысловага цэнтру і транспартнага вузла.

Паходжаньне назвы

У канцы 60-х гадоў XIX ст. на будаванай у той час Курска-Харкаўска-Азоўскай чыгунцы, каля ракі Казённы Тарэц зьявілася чыгуначная станцыя Краматорск, паблізу якой вырас пасёлак. Спачатку пасёлак называўся Крам на Тарцы, затым паступова назва зьмянілася на Краматорск.

Гістарычная прыналежнасьць

Згодна з археалягічнымі зьвесткамі, на тэрыторыі сучаснага Краматорску й ягоных бліжэйшых прадмесьцяў людзі сяліліся яшчэ ў старажытныя часы. На паўночна-заходняй ускраіне Краматорску знойдзеныя каменяломні й майстэрні па апрацоўцы крэменю эпохі нэаліту, якія працягвалі існаваць і ў пэрыяд раньняй медзі. У прадмесьцях Краматорску дасьледавана таксама Курганны магільнік мэталюрга-ліцейніка эпохі бронзы.

У другой палове XVII — пачатку XVIII стст. гэтая частка Слабажаншчыны масава засяляецца казакамі Гетманшчыны, прыгоннымі з паўднёвых раёнаў Масковіі і Мардовіі.

У 1767 годзе ўрад Расеі аддаў графу Ф. Таранаву 10 тысячаў дзесяцінаў казацкай зямлі, на якіх было заснаванае сяло Пятроўка. Пазьней гэтыя землі былі прададзеныя высакароднаму роду Абаза, пасьля — замежнікам Іванову, Шабельскаму, Шцейгераву. У выніку ўзьніклі новыя паселішчы Абазаўка, Іванаўка, Шабелькоўка, Шцейгераўка, якія ў далейшым стварылі своеасаблівую аглямэрацыю — Краматорск.

Насельніцтва

Паводле зьвестак перапісу 2001 году 31,06 % адзначылі роднай мовай украінскую, 67,87 % — расейскую, а 1,07 % — іншую^[4].

Паводле нацыянальнага складу ўкраінцы складалі 70,2 %, расейцы — 26,9 %, беларусы — 0,7 %, а іншыя — 2,2 %.

Насельніцтва (чал.)

1897	1926	1939	1959	1970	1979	1989	2001	2017
12 000	12 305	94 114	115 385	149 832	178 163	198 094	181 025	157 627

Панарамы

Панарама з крэйдавай гары

Краматорскі ландшафтны парк

Глядзіце таксама

• Радыяцыйнае заражэньне ў Краматорску