Лаўрын Гуцэвіч

Лаўрын Гуцэвіч (па-летувіску: Laurynas Gucevičius, Laurynas Stuoka-Gucevičius, па-польску: Wawrzyniec Gucewicz; 1753, в. Мігоніс, зараз Купішкскі раён, Літва — 29 лістапада (10 сьнежня) 1798, Вільня) — летувіскі архітэктар, прадстаўнік клясыцызму. Зрабіў унёсак у архітэктыру Літвы, Беларусі.

Лаўрын Гуцэвіч
Уяўны партрэт Гуцэвіча
Род дзейнасьці	літоўскі, беларускі архітэктар
Дата нараджэньня	1753
Месца нараджэньня	Мігоніс
Дата сьмерці	10 сьнежня 1798
Месца сьмерці	Вільня
Месца пахаваньня	Могілкі Росы
Месца вучобы	Віленскі ўнівэрсытэт
Занятак	архітэктар, прафэсар унівэрсытэту
Месца працы	Віленскі ўнівэрсытэт
Узнагароды	мэдаль Merentibus[d]
Лаўрын Гуцэвіч у Вікісховішчы

Творчасьць

Касьцёл сьвятога Станіслава ў Маляцічах

Архітэктар тварыў у стылі клясыцызму. Для яго характэрная строгасьць кампазыцыйных рашэньняў і манумэнтальных формаў.

Праекты:

• Катэдральны сабор Сьвятога Станіслава ў Вільні (1777—1801)
• Ратуша ў Вільні
• Палац Віленскага біскупа (палац Напалеона)
• Праект палацавага ансамбля ў Верках (зараз раён Вільні Вяркяй) (пасьля 1780; ажыцьцёўлены часткова)
• Праекты перабудоў палацаў вяльможаў ў Вільні і ваколіцах
• Катэдральны сабор у Майшаголе (Віленскі раён)
• Ратуша ў Відзах (Браслаўскі раён)
• Касьцёл у Янаве (Ковенскі павет)
• Касьцёл у Маляцічах (Крычаўскі раён)^[1][2] (1787—1794, страчаны ў 1934)