Леанід Шчамялёў

From Wikipedia, the free encyclopedia

Леанід Шчамялёў
Remove ads

Леанід Дзьмітрыевіч Шчамялёў (нар. 5 лютага 1923 году, Віцебск, БССР14 студзеня 2021[1], Менск, Беларусь) — народны мастак Беларусі, заслужаны дзяяч мастацтваў Беларусі, ляўрэат дзяржаўнай прэміі Беларусі.

Remove ads

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў Віцебску. У юнацтве займаўся конным спортам. Пасьля 7 клясы паступіў у заводзкую навучальню і быў разьмеркаваны на абутковую фабрыку.

У канцы чэрвеня 1941 году бацьку мабілізавалі ў Чырвоную армію (зьнік без вестак). Леанід з маці і сястрой пакінулі Віцебск, эшалёнам выправіліся ў Маскву. Адтуль іх накіравалі ў Іванава, а пасьля ў Сямёнаў Горкаўскай вобласьці, дзе Леаніда прызвалі ў войска. У палкавой школе ў Марыйскай АССР вывучылі на камандэра адзьдзяленьня пехацінцаў. У 19-гадовым узросьце ён трапіў на фронт. Удзельнік бітвы на Курскай дузе (1943), вызваленьня Ўкраіны, у баях за Мазыр быў цяжка паранены. У шпіталі напісаў рапарт у Маскву аб пераводзе ў кавалерыю і атрымаў дазвол, да канца вайны ў сяржанцкім званьні праслужыў на поўдні Украіны, у 4-м гвардзейскім Кубанскім казачым кавалерыйскім корпусе[2].

Пасьля дэмабілізацыі на год затрымаўся звыштэрмінова ў Бабруйску, а ў 1947 годзе паступіў у Менскую мастацкую навучальню, якую скончыў у 1952 годзе. Затым працягнуў навучантне ў Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (цяпер Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў). Вучыўся ў народнага мастака Віталя Цьвіркі, скончыў інстытут у 1959 годзе. Пасьля сьмерці настаўніка пераехаў у ягоную майстэрню[3].

Сябра Саюзу мастакоў БССР (з 1964; цяпер Беларускі саюз мастакоў).

Выкладаў у Менскай мастацкай навучальні (1959—1966). Затым выкладнік у Рэспубліканскай школе-інтэрнаце па музыцы і выяўленчым мастацтве імя Ахрэмчыка І. А. (1968—1974), на архітэктурным факультэце Беларускага палітэхнічнага інстытуту (1975—1977, цяпер Беларускі нацыянальны тэхнічны ўнівэрсытэт)[4].

Памёр 14 студзеня 2021 году ў Менску. Пахаваны на Ўсходніх могілках Менску.

Remove ads

Творчасьць

Леанід Шчамялёў працаваў у розных жанрах станковага жывапісу. Ягоныя творы вылучаюцца свабоднай плястычнай манерай выкананьня з выкарыстаньнем гучнага колеру і сьвятлоценявых дынамічных эфэктаў, адсутнасьцю дэталізацыі, экспрэсіўнасьцю[5].

Тэма гераізму народу ў Другой сусьветнай вайне адлюстраваная ў карцінах «Цяжкія гады» (1965), «Маё нараджэньне» (1967), «Палявы трыбунал» (1974-75), «Генэрал Даватар» (1975), «Першы дзень міру» (1981) і інш[6].

Сярод карцінаў, прысьвечаных гістарычным асобам, дзеячам культуры і мастацтва: «Кастусь Каліноўскі» (1975), «Рэпін у Здраўнёве» (1980), «Леся Украінка» (1983) і інш[7].

Творы Шчамялёва захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музэі Рэспублікі Беларусь, Музэі сучаснага выяўленчага мастацтва і мастацкага цэнтру «Жыльбел» ў Менску, фондах Саюзу мастакоў Беларусі і Міністэрства культуры Расеі, Трацьцякоўскай галерэі, абласных краязнаўчых музэях Беларуі і інш[8].

Remove ads

Узнагароды

  • Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені
  • Ордэн Айчыннай вайны 2 ступені

У 1993 годзе ўзнагароджаны мэдалём Францыска Скарыны, у 2001 годзе ордэнам Францыска Скарыны. Узнагароджаны мэдалём ВДНГ СССР.

Ганаровы грамадзянін Менску (2003)[9].

Крыніцы

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads