Лех Валэнса

Лех Валэ́нса (польск. Lech Wałęsa; нар. 29 верасьня 1943 году, Папова) — польскі грамадзкі й дзяржаўны дзяяч, прэзыдэнт Польшчы (1990—1995).

Лех Валэнса
польск. Lech Wałęsa
Прэзыдэнт Польшчы
22 сьнежня 1990 — 22 сьнежня 1995
Папярэднік	Войцех Ярузэльскі Рышард Качароўскі (у выгнаньні)
Наступнік	Аляксандар Квасьнеўскі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	29 верасьня 1943(1943-09-29)[1][2][3][…] (81 год) Папова, Куяўска-паморскае ваяводзтва
Партыя	Выбарчая акцыя „Салідарнасьць“[d]
Сужэнец	Данута Валэнса
Дзеці	Яраслаў Валэнса і Sławomir Wałęsa[d]
Узнагароды	мэдаль Эрнста Ройтэра[d] (9 чэрвеня 2009) Фрыт Орд[d] (1982) прэмія ПАСЕ «Правы чалавека»[d] прэмія Свабоды[d] (1989) прэмія «Манісманія»[d] (1981) Pacem in Terris Award[d] (2001) Integrity Award[d] (1986) Jan Karski Freedom Award[d] (2007) прэмія Кісяля[d] (2005) мэдаль «За службу дэмакратыі»[d] (красавік 1999) залатая таблічка Амэрыканскай акадэміі дасягненьняў[d] ганаровы грамадзянін Будапэшту[d] (2011) прэмія „Point Alpha“[d] (2013) Осгар[d] (2004) ганаровы доктар Гданьскага ўнівэрсытэту[d] (20 сакавіка 1990) Чалавек року паводле Financial Times[d] (1980) ганаровы грамадзянін Гданьску[d] doctor honoris causa from the University of Nancy[d] (16 ліпеня 1991) ганаровы доктар Унівэрсытэту Парыжу VIII[d] (1 кастрычніка 1983)
Подпіс

Зь сялянскай сям’і. У 1967—1987 гг. электрык судабудаўнічага завода ў Гданьску. Актыўны ўдзельнік масавага страйку ў Гданьску ў сьнежні 1970 году, за што падрынуўся перасьледу ўладаў. Адзін з заснавальнікаў напаўлегальных вольных прафзьвязаў (1978 г.). У жніўні 1980 году ачоліў страйкераў судавэрфі, быў старшынём міжзаводаўскага страйкама. Зь верасьня 1980 году лідэр масавага грамадзкага руху «Салідарнасьць», старшыня выканаўчага органа прафзьвязнага аб’яднаньня «Салідарнасьць». У сьнежні 1981 — лістападзе 1982 быў інтэрнаваны. Да канца 80-х быў адным з самых відных дзеячоў польскае апазыцыі. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру (1983).