Локніца

Ло́кніца (па-польску: Łoknica, па-падляску: Łóknicia^[2]) — вёска ў Бельскім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Знаходзіцца ў гміне Бельск-Падляскі.

Локніца
польск. Łoknica
Мясцовая назва:	Łoknicia
Краіна:	Польшча
Ваяводзтва:	Падляскае
Павет:	Бельскі
Гміна:	Бельск-Падляскі
Насельніцтва:	46 чал. (31 сакавіка 2021)[1]
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Тэлефонны код:	+48 85
Паштовы індэкс:	17-100
Нумарны знак:	BBI
Геаграфічныя каардынаты:	52°47′7″ пн. ш. 23°21′34″ у. д.
Локніца на мапе Польшчы Локніца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Церазь вёску цячэ рэчка Локніца.

Насельніцтва

Жыхары вёскі ў большасьці этнічныя беларусы, якія карыстаюцца падляскім дыялектам, праваслаўныя (прыход Яна Хрысьціцеля ў Пасынках^[3]). Каталіцкая частка насельніцтва (парафія Божай Маці з Гары Кармэль у Бельску-Падляскім^[4]) па этнічных ідэнтыфікацыях — польская.

Гісторыя

Вёску заснаваў да 1569 г. лясьнічы Вялікага Княства Літоўскага Рыгор Вайловіч у лясох Бельскай пушчы. У 1580 годзе была ўжо прыватнай вёскай войскага бельскага Яна, які назваўся прозьвішчам Локніцкі і карыстўся гэрбам Нячуя. Маёнтак Локніцкіх абхопліваў суседнія Мякішы і Лянева. Сын Яна Марыян стаў сакратаром каралёў Стэфана Баторага і Жыгіонта Вазы. Пад канец XVII ст. Локніца перайшла пад валоданьне Цехановецкіх. Хутка адкупілі яе Пацеі, а ад іх Кампоўскія. Пад канец XIX ст. валодалі тут Лышчынскія, якія распрадалі маёнтак мужыкам яшчэ да Першай сусьветнай вайны^[5]. У міжваенны пэрыяд Локніца прыналежала да гміны Пасынкі Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывалі тут 201 жыхароў (7 каталікоў і 194 праваслаўных, але 143 было запісаных палякамі, а толькі 58 беларусамі)^[6]. Пасьля Другай сусьветнай вайны Локніца была далучаная да гміны Бельск-Падляскі.