Мікола Андросік

Мікала́й Мікала́евіч Андро́сік (1945, в. Каменка, Нясьвіскі раён, цяпер Менская вобласьць, Беларусь — 2008) — беларускі мікрабіёляг-вэтэрынар і эпізаатоляг.

Мікола Андросік
Дата нараджэньня	8 студзеня 1945 (80 гадоў)
Месца нараджэньня	Каменка, Нясьвіскі раён, Менская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Дата сьмерці	6 жніўня 2008(2008-08-06) (63 гады)
Месца вучобы	Віцебскі вэтэрынарны інстытут (1970)
Навуковая сфэра	вэтэрынарыя
Месца працы	Інстытут экспэрымэнтальнай вэтэрынарыі (з 1972 году)
Навуковая ступень	доктар навук (1989)

Акадэмік Акадэміі аграрных навук Беларусі, доктар вэтэрынарных навук (1989) і прафэсар. Аўтар навуковых працаў па дыягностыцы, папярэджаньні і захадах супраць інфэкцыйных хваробаў жывёлаў. Распрацаваў кірунак вывучэньня малавядомых хваробаў жывёлаў^[1].

Жыцьцяпіс

У 1970 годзе скончыў Віцебскі вэтэрынарны інстытут. У 1972 годзе працаўладкаваўся ў Беларускі навукова-дасьледчы інстытут экспэрымэнтальнай вэтэрынарыі (пасёлак Кунцаўшчына, Менскі раён) Акадэміі навук БССР. У 1989 годзе абараніў доктарскую дысэртацыю «Прафіляктыка пнэўманіяў сьвіней». У 1990 годзе выдаў у суатарстве па-расейску «Слоўнік хваробаў сельскагаспадарчых жывёлаў». У 1992 годзе атрымаў навуковае званьне сябра-карэспандэнта Акадэміі аграрных навук Беларусі. У 1994 годзе стаў начальнікам Галоўнай управы аграрнай адукацыі Міністэрства сельскай гаспадаркі і харчаваньня Беларусі. У 1995 годзе выдаў у суаўтарстве з М. В. Якубоўскім і Я. А. Панкаўцом «Слоўнік хваробаў маладняка жывёлаў»^[2].

У 1999—2003 гадах узначальваў «Інстытут экспэрымэнтальнай вэтэрынарыі» НАНБ.