Мілен Фармэр

Міле́н Фармэ́р (па-француску: Mylène Farmer, сапраўднае імя — Мілен Гат’е (Mylène Gautier), нар. 12 верасьня 1961, П’ерфон, Манрэаль, Канада) — француская сьпявачка, паэтка, артыстка, кампазытарка, дзіцячая пісьменьніца, красьлярка, бізнэс-кабета.

Мілен Фармэр
па-француску: Mylène Jeanne Gautier
На цырымоніі ўручэньня музычных узнагародаў NRJ (2012)
Дата нараджэньня	12 верасьня 1961(1961-09-12)[1] (64 гады)
Месца нараджэньня	П’ерфон[d], Канада
Грамадзянства	Канада
Месца вучобы	Курсы Фляран[d][2]
Занятак	аўтарка-выканаўца, пісьменьніца, сьпявачка, акторка, паэтка, кампазытарка, музычная прадусарка, бізнэсвумэн, дзіцячая пісьменьніца, пясьняр
Навуковая сфэра	паэзія і кампазыцыя[d]
Гады дзейнасьці	1984 — дагэтуль
Псэўданімы	Mylène Farmer
Жанры	поп[3], сынці-поп[3], трып-гоп[3], поп-рок[4], дарквейв[d][3], Француская поп-музыка[d][5], танцавальная музыка[d][4], Europop[d][4], ethereal wave[d], Gothic pop[d] і dark pop[d]
Інструмэнты	вакал
Псэўданімы	Mylène Farmer
Лэйблы	RCA, Polygram, Universal
Узнагароды	«Музычная перамога» найлепшай жаночай выканаўцы року[d] (1988) NRJ Music Award de l'artiste féminine francophone de l'année[d] (2000) NRJ Music Award de l'album francophone de l'année[d] (2000) NRJ Music Award de l'artiste féminine francophone de l'année[d] (2001) NRJ Music Award de l'artiste féminine francophone de l'année[d] (2002)
Сайт	mylene.net
Мілен Фармэр у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

На сцэне з 1984 году. З 90-ых гадоў мінулага стагодзьдзя ў франкамоўным сьвеце прадае найбольшую колькасьць кружэлак. Папулярная ня толькі ў Францыі, дзе лічыцца мэгазоркай, але і на ўсходзе Эўропы (Беларусь, Расея, Украіна), таксама карыстаецца надзвычайнай папулярнасьцю ў Японіі. 27 кастрычніка 2013 году М. Фармэр упершыню наведала Менск у межах турнэ Timeless 2013^[6]. Адзіны ў Беларусі канцэрт зорка дала ў Менск-Арэне. У канцы 2015 году зьявіўся новы дзясяты альбом «Interstellaires». 28 верасьня 2018 сьпявачка выпусьціла адзінацаты альбом «Désobéissance» («Непадпарадкаваньне»). У верасьні музыка запісала сынгл «À tout jamais»^[7]. Дванаццаты альбом «L’Emprise» анансаваны на канец лістапада 2022^[8].

На 2023 год заплянаванае новае турнэ сьпявачкі па Францыі і Эўропе — Nevermore 2023^[9].

Cьпявачка часта апісваецца ў прэсе як «гей-ікона»^[10], бо ў шматлікіх інтэрвію М. Фармэр выказвала падтрымку гей і лесьбі-парам, падтрымала закон, які дазволіў геям і лесьбійкам брацца шлюбам у Францыі, не аднойчы давала інтэрвію францускаму гей-часопісу «Têtu» (Упарты)^[11]. Да ўсяго некаторыя ейныя гіты («Désenchantée», «Sans contrefaçon», «Libertine») здаўна сталі сапраўднымі гімнамі францускай і шырэй франкамоўнай гей-супольнасьці^[12].

З 6 па 12 ліпеня 2021 году Мілен Фармэр уваходзіла у склад журы 74-га Канскага кінафэстывалю пад старшынствам Спайка Лі^[13].

Дыскаграфія

• 1986: Cendres de lune (альбом)
• 1988: Ainsi soit je… (альбом)
• 1989: En concert (канцэртны запіс)
• 1991: L’Autre… (альбом)
• 1992: Dance Remixes (кампіляцыя)
• 1995: Anamorphosée (альбом)
• 1997: Live à Bercy (канцэртны запіс)
• 1999: Innamoramento (альбом)
• 2000: Mylenium Tour(канцэртны запіс)
• 2001: Les Mots (кампіляцыя)
• 2003: RemixeS (кампіляцыя)
• 2005: Avant que l’ombre… (альбом)
• 2006: Avant que l’ombre… à Bercy (канцэртны запіс)
• 2008: Point de Suture (альбом)
• 2009: N°5 On Tour (канцэртны запіс)
• 2010: «Oui mais… Non» (сынгл)
• 2010: Bleu noir (альбом)
• 2012: Monkey Me (aльбом)
• 2015: Stolen Car, разам з Стынгам (сынгл)
• 2015: Interstellaires (альбом)
• 2018: Rolling Stone (сынгл)
• 2018: N’oublie pas (сынгл разам з LP)
• 2018: Désobéissance (альбом)
• 2020: L'âme dans l’eau (сынгл)
• 2022: À tout jamais (сынгл)
• 2022: L’Emprise (альбом).

Фільмаграфія

• 1994: Giorgino (фільм, выконвае ролю Катрын Дэграс).
• 2006: Arthur et les Minimoys (анімацыя, агучвае Сэленію).
• 2009: Arthur et la Vengeance de Maltazard (анімацыя, агучвае Сэленію).
• 2010: Arthur et la Guerre des deux mondes: (анімацыя, агучвае Сэленію).
• 2018: Ghostland (фільм жахаў).

Узнагароды

• 1988: узнагарода «Найлепшая француская сьпявачка году».
• 1993: найлепшая француская сьпявачка году на World Music Awards.
• 1996: найпапулярнейшы франкамоўны альбом году (Anamorphosée).
• 2000: найлепшы франкамоўны альбом году (Innamoramento).
• 2000: найпрыгажэйшы кліп году (Optimistique-moi), прэмія M6 Awards.
• 2000: найлепшы канцэрт году (Mylenium Tour).
• 2000: сьпявачка году.
• 2001: сьпявачка году.
• 2002: сьпявачка году.
• 2003: сьпявачка году.
• 2005: узнагарода «Найпасьпяховая сьпявачка за апошнія дваццаць год».
• 2006: найлепшы франкамоўны альбом году (Avant que l’ombre…).
• 2007: узнагарода за агучваньне голасу прынцэсы Сэленіі ў анімацыі «Arthur et les Minimoys», узнагарода NRJ Music Awards.
• 2009: найлепшы франкамоўны альбом году (Point de Suture).

Рэкорды

• Адзіная сьпявачка, якая дала канцэрты і двойчы поўнасьцю запоўніла Стад дэ Франс.
• Зьняла самы даўгі музычны кліп — «Pourvu qu’elles soient douces»: 17 хвілінаў і 52 сэкунды.
• Кампазыцыя «Désenchantée» стала самай экспартаванай песьняй на францускай мове.
• Найвялікшы бюджэт франкамоўных кліпаў: «L’Âme-Stram-Gram» — 900 000 €, «California» — 600 000 € і «Pourvu qu’elles soient douces» — 450 000 €.

Бібліяграфія

1. Lisa-Loup et le conteur (Ліза-Лу і казачнік), 2003 (філязофская казка для дзяцей, тэкст і малюнкі аўтарства Мілен Фармёр).
2. Avant que l’ombre… À Bercy (фотаальбом).