Місысыпі (рака)

Місысы́пі (па-ангельску: Mississippi River) — другая паводле даўжыні рака і галоўная рака другой паводле велічыні воднае сыстэмы на паўночнаамэрыканскім кантынэнце, якая саступае толькі воднае сыстэме Гудзонава заліва^[2][3]. За пачатак ракі прызнаюць яе выток з возера Ітаска ў паўночнай частцы штату Мінэсота на вышыні 450 мэтраў над узроўнем мора. Місысыпі працякае на поўдзень 3730 км і ўпадае ў Мэксыканскую затоку праз дэльту ракі^[3]. Вадазбор Місысыпі, які мае шмат прытокаў, сьцякае поўнасьцю або часткова закранаючы тэрыторыі 32 штатаў ЗША і дзьвюх правінцыяў Канады паміж Скалістымі гарамі і Апалачы^[4]. Ейная даўжыня складае 3 778 км, разам з прытокам Мізуры даўжыня ёсьць роўная 5 969 км. Гэта самая доўгая рака Паўночнай Амэрыкі і адна з чатырох наідаўжэйшых у сьвеце (пасьля Нілу, Янцзы і Амазонкі). Плошча яе басэйна складае 3,2 млн км², зь якіх толькі каля аднаго адсотку прыпадае на тэрыторыю Канады. Рака зьяўляецца натуральнай мяжой альбо праходзіць праз тэрыторыі штатаў Мінэсота, Вісконсін, Аёва, Іліной, Мізуры, Кентукі, Тэнэсі, Арканзас, Місысыпі і Луізыяна^[5][6].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Місысыпі.

Рака

Місысыпі
Mississippi
Дэльта Місысыпі з космасу
Агульныя зьвесткі
Выток	Айтаска[d][1]
Вусьце	Мэксыканская затока
Краіны басэйну	ЗША
Вобласьці	ЗША
Даўжыня	3778 км
Плошча басэйну	3,2 млн. км²
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Басэйн Місысыпі

Разьлівы ракі здараюцца вясной, калі сыходзіць сьнег і летам, камі выпадае шмат ападкаў. У выніку зьнішчэньня лясных і стэпавых абшараў, часам здараюцца катастрафічныя паводкі. Рака нясе агромную колькасьць пяску і іншых элемэнтаў утвараючы ў вусьці абшырную дэльту. У дэльце паводкі здараюцца пад уплывам трапічных цыклёнаў (астатная такая паводка зьнічшыла значную колькасьць Новага Арлеана). Апошнія гады, у сувязі з больш рацыянальным карыстаньнем сельскагаспадарчых земляў, колькасьць змытай зямлі значна скарацілась.

Карэнныя амэрыканцы жылі ўздоўж ракі Місысыпі і ейных прытокаў тысячы гадоў. Большасьць зь іх былі паляўнічымі, але некаторыя, напрыклад, будаўнікі курганоў, утварылі пладавітыя сельскагаспадарчыя таварыствы. Прыход эўрапейцаў у XVI ​​стагодзьдзі зьмяніў спрадвечны лад жыцьця, як то спачатку дасьледчыкі, потым пасяленцы, усё больш авойвалі землі басэйну ракі^[7]. Рака спачатку служыла ў якасці бар’ера, утвараючы межы паміж Новай Гішпаніяй, Новай Францыяй і раньнімі Злучанымі Штатамі, а потым сталася жыцьцёва важнай транспартнай артэрыяй і сувязьзю. У XIX стагодзьдзі, калі ў ЗША панавала ідэалёгія «ўяўнага запрызначэньня», Місысыпі і шэраг ейных прытокаў, у першую чаргу Мізуры, сфармавалі шляхі для заходняе экспансіі ЗША.

Прытокі

Асноўнымі прытокамі Місысыпі зьяўляюцца: Левабаковыя:

• Тэнэсі
• Агаё

Правабаковыя:

• Мізуры
• Арканзас
• Рэд

Наівялікшыя гарады:

• Мінэапаліс
• Сэнт-Пол
• Дэвэнпорт
• Сэнт-Люіс
• Мэмфіс
• Батон-Руж
• Новы Арлеан