Міхаіл Рымінскі

Міхаіл Рымінскі (1769; Ігумен, цяпер Менская вобласьць, Беларусь — 1797; Львоў, цяпер Украіна) — танцор, сьпявак і актор. З канца 1770-х гг. выступаў у Гарадзенскім тэатры падскарбія дворнага літоўскага Антонія Тызэнгаўза (Троцкае ваяводзтва, ВКЛ; цяпер Беларусь). У 1785—1794 гг. быў галоўным танцорам балета ў Каралеўскім народным тэатры Варшавы(pl) (Польскае каралеўства)^[1].

Міхаіл Рымінскі
Род дзейнасьці	актор
Дата нараджэньня	23 сьнежня 1769[1]
Месца нараджэньня	Ігумен, Менскі павет, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Дата сьмерці	1 студзеня 1797 (27 гадоў)[2]
Месца сьмерці	Львоў, Каралеўства Галічыны і Ўладзімерыі, Габсбурская манархія
Занятак	актор, танцоўшчык, сьпявак

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сям’і прыгонных падскарбія дворнага літоўскага Антонія Тызэнгаўза (1765—1785). З канца 1770-х гг. выступаў у Гарадзенскім тэатры Тызэнгаўза (Троцкае ваяводзтва, ВКЛ; цяпер Беларусь), дзе адначасна навучаўся ў музычна-тэатральнай школе ў Крывой афіцыне. Як старэйшы вучань, навучаў танцу балярыну П. Грабскую і сьпявачку Т. Марчынскую. У 1782—1785 гг. навучаўся ў Пастаўскай балетнай школе Тызэнгаўза (Ашмянскі павет, Віленскае ваяводзтва, ВКЛ; цяпер Віцебская вобласьць, Беларусь) пад кіраўніцтвам балетмайстра зь Міляна (Мілянскае княства, Габсбурская манархія) Франсуа-Габрыеля ЛеДу^[2].

31 сакавіка 1785 г. у складзе балетнай трупы ЛеДу пераехаў у Варшаву (Польскае каралеўства) да караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага (1764—1795), якому Тызэнгаўз завяшчаў «15 танцорак і 18 танцораў» (17 дарослых ва ўзросьце ад 16 да 21 году і 16 дзяцей). 24 верасьня 1875 г. упершыню выступіў на сцэне Каралеўскага народнага тэатру Варшавы(pl) у галоўнай ролі балета ЛеДу «Гілас і Сільвія» паводле опэры Франсуа-Жозэфа Госэка(fr) (1734—1829) «Выгоды Гіласа і Сільвіі» (франц. Les agréments d'Hylas et Sylvie, 1768). У 1785—1794 гг. быў галоўным танцорам балета ў Каралеўскім народным тэатры Варшавы, дзе выконваў партыі: Капітан Сандор («Капітан Сандор на востраве Караліна»), Алонза («Кора і Алонза», 1782; Ёган-Готліб Наўман(de)), Адоніс («Вэнэра і Адоніс»), Марк Антоні («Клеапатра і Марк Антоні»)^[2].

У 1795 г. выступаў у варшаўскіх пастаноўках С. Галчынскага і К. Аўсінскага. У 1795—1797 гг. выступаў у Львове (Каралеўства Галічыны і Ўладзімерыі, Габсбурская манархія) у складзе балетнай трупы^[2].