Надзея Хадасевіч-Лежэ

Надзе́я (Надзея-Ва́нда) Пятро́ўна Хадасе́віч-Лежэ́, Надзя Лежэ (па-француску: Nadia Khodossievitch-Léger; лістапад 1902 або 1904, в.Асецішча Барысаўскага павету Менскай губэрні^[6], цяпер Докшыцкі раён Віцебскай вобласьці — 7 лістапада 1982, Грас, Францыя) — француская мастачка беларускага паходжаньня.

Надзя Лежэ
Імя пры нараджэньні	Надзея-Ванда Пятроўна Хадасевіч-Лежэ
Дата нараджэньня	4 кастрычніка 1904(1904-10-04)
Месца нараджэньня	Асецішча[d], Бярэзінская воласьць[d], Барысаўскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	7 лістапада 1982(1982-11-07)[1][2][3] (78 гадоў)
Месца сьмерці	Парыж
Месца пахаваньня	Кальян[d]
Месца вучобы	Акадэмія мастацтваў у Варшаве Акадэмія мадэрну[d][4]
Занятак	жывапіс
Навуковая сфэра	малярства[5]
Жанры	малярства, графіка[d], скульптура і мазаіка[d]
Узнагароды
Надзя Лежэ ў Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Нарадзілася ў вёсцы Асецішча Віцебскай губэрні, паводле іншых зьвестак у вёсцы Мажанка Менскай губэрні.

Напачатку 1920-х гадоў навучалася ва Ўладзіслава Страмінскага ў Смаленску, магчыма і ў Казімера Малевіча у Віцебску. У 1923 годзе на запрашэньне Страмінскага прыехала ў Варшаву, навучалася ў Акадэміі Мастацтваў у Варшаве. Выйшла замуж за мастака Станіслава Грабоўскага. У 1924 годзе разам з мужам пераехала ў Парыж.

Навучалася ў Акадэміі Сучаснага мастацтва (Académie Moderne), якую заснавалі Фэрнан Лежэ і Амадэ Азанфан. Ад 1926 году выстаўляла свае творы на выставах авангарднага мастацтва. У 1927—1928 гадах удзельнічала ў выданьні француска-польскага часопісу «L’Art Contemporain — Sztuka Współczesna», дзе спалучалася паэзія і мастацтва.

У 1932 годзе разьвялася з Грабоўскім і ў 1952 выйшла замуж за Фэрнана Лежэ.

Напрыканцы 1940-х гадоў яны пераехалі на жыхарства ў Жыў-сюр-Івэт каля Парыжа, дзе ўтрымоўвалі салён для мастакоў і паэтаў. Пасьля сьмерці Фэрнана Лежэ ў 1955 годзе ў асноўным займалася прапагандаваньнем ягонай творчасьці.

Памерла ў Парыжы.