Нурчык

Ну́рчык (па-польску: Nurczyk, па-падляску: Núrčyk^[2]) — вёска ў Сямяціцкім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Знаходзіцца ў гміне Нурэц-Станцыя.

Нурчык
польск. Nurczyk
Першыя згадкі:	1717
Былая назва:	Малы Нурэц
Мясцовая назва:	Nurčyk
Краіна:	Польшча
Ваяводзтва:	Падляскае
Павет:	Сямяціцкі
Гміна:	Нурэц-Станцыя
Насельніцтва:	39 чал. (31 сакавіка 2021)[1]
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Тэлефонны код:	(+48) 85
Паштовы індэкс:	17-330
Нумарны знак:	BSI
Геаграфічныя каардынаты:	52°28′43.0″ пн. ш. 23°9′0.0″ у. д.
Нурчык на мапе Польшчы Нурчык

Насельніцтва

Жыхары вёскі этнічныя беларусы, якія карыстаюцца падляскім дыялектам, праваслаўныя (прыход прыход сьв. Барбары ў Мілейчыцах) і палякі-каталікі (парафія Маткі Боскай Чанстахоўскай у Нурцы-Станцыі^[3]).

Гісторыя

Раньняя гісторыя Нурчыка праўдападобна зьвязаная з маёнткам у суседнім Нурцы, але першыя пісьмовыя згадкі пра вёску зьяўляюцца толькі з 1717 г., калі існавалі тут два невялікія маёнткі пані Чыжовай і сям’і Калечыцкіх. У палове 19 ст. маёнткам уладаў Мацей Лавіцкі, доктар медычных навукаў, які паміж 1841 і 1858 гадамі быў засланы ў Сыбір, адкуль вярнуўся і пасьля побыту ў Беластоку і Коўне пасяліўся ў Нурчыку. У 1921 г. маёнтак быў праданы Лавіцкімі Казімеру Клапатоўскаму і Фэліксу Касінскаму^[4]. У міжваенны пэрыяд Нурчык прыналежаў да гміны Мілейчыцы Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывала тут 123 жыхароў (67 праваслаўных, 55 каталікоў і 1 лютэранін; 64 зь іх было запісаныя палякамі, а 59 беларусамі)^[5]. Пасьля далучэньня Заходняй Беларусі да СССР у 1939 г. сядзіба маёнтку была разбраная і перавезеная ў Кляшчэлі, але Фэлікс Касінскі пражываў у парэштках маёнтку ажно да 1962 г.^[4].