Павал Стэфан Сапега

Павал Стэфан Сапега (1565 — 19 ліпеня 1635, Гальшаны) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Канюшы вялікі літоўскі (1593—1623), падканцлер вялікі літоўскі (з 1623)^[1].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Павал Сапега.

Павал Стэфан Сапега

П. С. Сапега. Невядомы мастак, XVIII ст.
Герб «Ліс»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1565(1565)
Памёр	19 ліпеня 1635 Гальшаны, Ашмянскі павет, Віленскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае
Пахаваны	Касьцёл Сьвятога Яна Хрысьціцеля і кляштар францішканаў
Род	Сапегі
Бацькі	Багдан Сапега Марыя Капуста
Жонка	Рэгіна з Дыбоўскіх Альжбета Вэсэлен Кацярына з Гаслаўскіх Соф’я з Даніловічаў
Дзеці	ад 2-га шлюбу: Ганна Кацярына, Тэафілія, Крыстына
Дзейнасьць	дзяржаўны дзяяч

Біяграфія

З коданскай лініі роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Багдана і Марыі Капусьцянкі. Меў брата Мікалая Крыштапа.

Павал Стэфан Сапега

З Коданскай галерэі, 1709

Невядомы мастак, XVII ст.

Навучаўся ў Віленскай акадэміі. У 1593, дзякуючы падтрымцы Льва Сапегі, атрымаў пасаду канюшага вялікага літоўскага. У 1600 зьдзейсьніў паломніцтва ў Рым, дзе яго прыняў папа Клімэнт VIII.

Браў удзел у смаленскай кампаніі 1609—1611. У часе аблогі Смаленску страціў руку. За заслугі перад Айчынай атрымаў у 1611 Гомельскае староства.

14 сакавіка 1623 атрымаў пасаду падканцлера вялікага літоўскага. Быў прыхільнікам зьніжэньня вартасьці талераў і дукатаў дзеля спыненьня іх вывазу за мяжу.

Знаходзіўся пры двары Жыгімонта Вазы няпэрэдадні ягонай сьмерці, браў удзел у таемных нарадах Сэнату пад кіраўніцтвам прымаса Яна Вэнжыка (2—5 траўня 1632), а таксама ў каранаваньні Ўладзіслава Вазы ў лютым 1633.

Упершыню ажаніўся з Рэгінай Дыбоўскай (шлюб у 1599), другі раз — з Альжбетай Вэселены (у 1602)), зь якой меў дачок Ганну Кацярыну, Тэафілію і Крыстыну. Трэці раз пабраўся шлюбам з Кацярынай Гаслаўскай (у 1618), чацьверты — з Соф’яй Даніловіч (у 1630). Пахавалі П. С. Сапегу ў касьцёле францішканаў у Гальшанах, дзе раней вырабілі мармуровае надмагільле для яго і трох жонак^[2]