Палеская вобласьць

Пале́ская во́бласьць — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе БССР, якая ўключала тэрыторыю ўсходняга Палесься. Створаная 15 студзеня 1938 году. Разьмяшчалася на паўднёвым усходзе рэспублікі. Адміністрацыйны цэнтар — места Мазыр.

Палеская вобласьць
Агульныя зьвесткі
Краіна	БССР
Статус	Вобласьць
Адміністрацыйны цэнтар	Мазыр
Улучае	15 раёнаў
Дата ўтварэньня	15 студзеня 1938
Дата скасаваньня	8 студзеня 1954
Насельніцтва (1939)	672,4 тыс.
Нацыянальны склад	беларусы — 85%, габрэі — 5%, расейцы — 4%, украінцы — 3%
Плошча	26 000 км²
Месцазнаходжаньне
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Перад нямецка-савецкай вайной у вобласьці пражывала каля 670 тысячаў жыхароў на тэрыторыі прыкладна 26 тыс. км². Уключала 15 адміністрацыйных раёнаў.

Гісторыя

• Вобласьць была створаная на тэрыторыі Ўсходняга Палесься 15 студзеня 1938 году.
• На 1 студзеня 1941 году ў складзе вобласьці 17 раёнаў: Брагінскі, Васілевіцкі, Глускі, Даманавіцкі (цэнтар в. Азарычы), Ельскі, Жыткавіцкі, Каленкавіцкі, Камарынскі, Капаткевіцкі, Карпілаўскі, Лельчыцкі, Мазырскі, Нараўлянскі, Парыцкі, Петрыкаўскі, Тураўскі, Хвойніцкі.
• Падчас нямецкай акупацыі ў 1941—1944 гадах вялікая частка Палескай вобласьці па лініі 20 км на поўнач ад чыгункі Берасьце — Гомель, былі ўключаныя ў склад райхскамісарыяту Ўкраіна. Другая частка Палескай вобласьці была ўключаная ў склад райхскамісарыяту Остлянд.
• 8 студзеня 1954 году вобласьць была ліквідаваная, вялікая частка адышла да Гомельскай вобласьці, невялікія тэрыторыі — да Менскай і Магілёўскай абласьцей.

Вонкавыя спасылкі

• Адміністрацыйны падзел Беларусі: гістарычная даведка (рас.)