Пелішча

Пе́лішча^[2] (таксама — Пе́лішчы^[2]) — вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці. Цэнтар Пелішчанскага сельсавету. Празь вёску праходзіць дарога Р7, на поўначы вёскі — Р85.

Пелішча
трансьліт. Pielišča
Касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Езуса
Першыя згадкі:	XVI стагодзьдзе
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Камянецкі
Сельсавет:	Пелішчанскі
Насельніцтва:	1378 чал. (2009)[1]
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1631
Паштовы індэкс:	225054
Нумарны знак:	1
Геаграфічныя каардынаты:	52°19′8″ пн. ш. 23°55′1″ у. д.
Пелішча на мапе Беларусі ± Пелішча Пелішча
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Паводле пісьмовых крыніц вёска вядома з 2-й паловы XVI ст. пад назвай Пелішчава ў складзе Берасьцейскага павету Берасьцейскага ваяводзтва ВКЛ, шляхецкая ўласнасьць. На пачатку XVIII ст. вёскай валодаў род Матушэвічаў, з 1754 г. — Пшазьдзецкія.

У сярэдзіне ХІХ ст. вёска ў Жыцінскай воласьці Берасьцейскага павету Гарадзенскай губэрні Расейскай імпэрыі. У 1885 г. у вёсцы 70 двароў, 718 жыхароў, школа, карчма. Паводле перапісу 1897 году ў складзе Пелішчанскай сельскай грамады, у вёсцы 109 двароў, 851 жыхар, народная вучэльня, хлебазапасны магазін, карчма; у выселку Пелішча 5 двароў, 24 жыхары, карчма. Побач зь вёскай фальварак Пілішча Аляксандры Лышчынскай і маёнтак Жыцін Канстанціна Цялятніцкага. У 1905 годзе ў вёсцы 1085 жыхароў, у народнай вучэльні 93 навучэнцы.

У 1921—1939 гг. Пелішча (Piliszcze, Peliszcze) спачатку ў Жыцінскай гміне, а з 1928 году ў Камянец-Літоўскай гміне Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва Польшчы. У 1923 годзе ў вёсцы 157 двароў, 786 жыхароў (525 каталікоў, 257 праваслаўных, 4 пратэстанты). З 1927 г. дзейнічаў мэханічны млын. У 1934 г. пабудаваны мураваны касьцёл Сэрца Езуса. Праваслаўныя адносіліся да прыходу Пакроўскай царквы ў Арэпічах. Побач зь вёскай маёнтак Жыцін, якім валодаў Станіслаў Гутоўскі.

У 1940 годзе ў вёсцы 188 двароў, 950 жыхароў. З 12 кастрычніка 1940 году вёска — цэнтар сельсавету Камянецкага раёну Берасьцейскай вобласьці БССР. На франтах загінулі 8 жыхароў вёскі. У 1948 годзе ў 7-гадовай школе 176 вучняў. У сакавіку 1949 г. арганізаваны калгас імя Будзённага.

Насельніцтва

• XX стагодзьдзе: 1960 год — 917 жыхароў; 1999 год — 1519 жыхароў
• XXI стагодзьдзе: 2005 год — 1500 жыхароў; 2009 год — 1378 жыхароў^[1]

Інфармацыя для турыстаў

У вёсцы ў брацкай магіле пахаваны 8 танкістаў 19-й мэханізаванай брыгады 28-й арміі, якія загінулі 21 ліпеня 1944 году ў час прарыву нямецкай абароны каля вёскі. У памяць танкістаў пастаўлены помнік — танк на пастамэнце. У вёсцы захаваўся помнік архітэктуры — касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Езуса (1934 г.). На паўднёва-ўсходняй ускраіне вёскі — фрагмэнты былога прысядзібнага парку Жыцін.