П’ер-Жазэф Прудон

П’ер-Жазэ́ф Прудо́н (па-француску: Pierre-Joseph Proudhon, 15 студзеня 1809—19 студзеня 1865) быў францускім сацыялістам, палітыкам, філёзафам, эканамістам і заснавальнікам мютюалістычнай філязофіі. Ён быў першым, хто абвясьціў сябе анархістам^[8][9], скарыстаючы гэты тэрмін, і шырока лічыцца адным з самых уплывовых тэарэтыкаў анархізму. Шмат хто лічыць Прудона «бацькам анархізму»^[10]. Прудон стаў чальцом францускага парлямэнта пасьля рэвалюцыі 1848 году, пасьля чаго зваў сябе фэдэралістам^[11]. Прудон апісаў свабоду, якую ён перасьледаваў, як «сінтэз камунізму й уласнасьці»^[12]. Некаторыя лічаць яго мютюалізм часткай індывідуалістычнага анархізму^[13], тым часам як іншыя лічаць яго часткай сацыяльнага анархізму^[14][15].

П’ер-Жазэф Прудон
Партрэт Прудона, зроблены Надарам (1862)
Дата нараджэньня	15 студзеня 1809(1809-01-15)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Бэзансон[4][5][6][…]
Дата сьмерці	19 студзеня 1865(1865-01-19)[1][2][3][…] (56 гадоў)
Месца сьмерці	Пасі, Парыж
Месца пахаваньня	Манпарнаскія могілкі[d]
Занятак	эканаміст, сацыёляг, палітык, журналіст, філёзаф, пісьменьнік, друкар, магістр эканомікі, рэвалюцыянэр, анархіст
Навуковая сфэра	філязофія
Дзеці	Catherine Henneguy[d][7]
Подпіс
П’ер-Жазэф Прудон у Вікісховішчы