Радрыга Дэ Паўль

Радры́га Дэ Паўль (па-гішпанску: Rodrigo De Paul; нар. 24 траўня 1994 году) — аргентынскі футбаліст, паўабаронца клюбу «Інтэр Маямі» з МЛС і нацыянальнай зборнай Аргентыны.

Радрыга Дэ Паўль
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	24 траўня 1994(1994-05-24)[1][2][3] (31 год) Сарандзі[d], Авэльянэда[d], Буэнас-Айрэс, Аргентына
Рост	180 см
Вага	74 кг[4]
Пазыцыя	флянгавы паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб	Інтэр Маямі (у арэндзе з клюбу «Атлетыка Мадрыд»)
Нумар	7
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2012—2014	Расінг Авэльянэда	54 (6)
2014—2016	Валенсія	34 (1)
2016	→ Расінг Авэльянэда	11 (0)
2016—2021	Удынэзэ	177 (33)
2021—4	Атлетыка Мадрыд	134 (11)
2025—4	→ Інтэр Маямі	0 (0)
Зборныя
2018—4	Аргентына	78 (2)
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на 25 траўня 2025. ² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на 11 чэрвеня 2025.

Кар’ера

Клюбная

Займацца футболам пачаў у клюбе «Расінг». У веку 18 гадоў далучыўся да галоўнай каманды клюбу, першы раз зьявіўшыся на лаве запасных 24 чэрвеня 2012 году ў матчы супраць «Вэлес Сарсьфільду». Дэбют гульца прыпаў на 10 лютага 2013 году, калі Дэ Паўль зьявіўся на пляцоўцы на 86-й хвіліне замест Маўра Камаранэзі ў матчы супраць «Атлетыка Рафаэлі»^[5]. Свой першы гол паўабаронца забіў празь месяц у матчы супраць «Сан-Мартыну». Гульца з хуткім прагрэсам запрыкмецілі ў Эўропе і запрасілі ў «Валенсію». Гішпанцам гэта каштавала 6,5 млн эўра^[6]. 23 жніўня 2014 году Дэ Паўль упершыню апрануў валенсійскую кашулю ў матчы супраць «Сэвільлі». Гулец выйшаў на поле на 65-й хвіліне, але быў выдалены праз хвіліну за грубае парушэньне^[7]. Першы гол аргентынец улучыў 4 сьнежня ў браму «Раё Вальекана» ў розыгрышу Кубка Гішпаніі. Першы ж гол у матчах Ля Лігі гулец улучыў стрэлам у браму «Атлетыка» зь Більбао. З прыходам у клюб трэнэра Гэры Нэвіла гулец страціў месца ў складзе і быў аддадзены ў арэнды ў свой родны «Расінг». Па вяртаньні з арэнды футбаліст сышоў у італьянскі «Ўдынэзэ» ў ліпені 2016 году^[8]. Першы матч за ўдынцаў Дэ Паўль правёў 20 жніўня 2016 году супраць «Ромы», але клюб атрымаў паразу зь лікам 4:0. Першага голу трэба было чакаць каля паўгады, калі аргентынец пацэліў мяч у браму «Міляну», што дапамагло выгуляць мілянцаў зь лікам 2:1. Пасьпяхова для гульца пачаўся сэзон 2018—2019 гадоў, калі Дэ Паўль чатыры разы адзначыўся голам у шасьці матчах Сэрыі А^[9]. Сэзон спартовец скончыў найлепшым бамбардзірам «Удынэзэ», у дадатак зарабіўшы шмат галявых перадачаў. У 2020 годзе аргентынец быў прызначаны капітанам клюбу пасьля сыходу Кевіна Лязаньні^[10].

12 ліпеня 2021 году Дэ Паўль склаў пяцігадовы кантракт з мадрыдзкім «Атлетыкам». Ён далучыўся да свайго новага клюбу празь некалькі дзён пасьля перамогі ў Кубку Амэрыкі. 7 сьнежня 2021 году гулец пацэліў свой першы гол за мадрыдцаў у пераможным матчы супраць «Порту» (3:1) ў апошняй гульні групавой стадыі Лігі чэмпіёнаў 2021—2022 гадоў.

Міжнародная

Дэ Паўль дэбютаваў за нацыянальную зборную Аргентыны 11 кастрычніка 2018 году ў пераможным матчы супраць зборнай Іраку (4:0), а пазьней стаў асноўным паўабаронцам пры кіраўніцтве Ліянэля Скалёні. Гулец уваходзіў у склад зборнай на Кубку Амэрыкі 2019 году, калі аргентынцы занялі трэцяе месца. Таксама спартовец узяў удзел у пераможным Кубку Амэрыкі 2021 году. Менавіта ягоны далёкі пас дапамог Анхэлю Дзі Марыі забіць адзіны гол у браму зборнай Бразыліі ў фінале турніру^[11].

Дасягненьні

«Аргентына»:

• Чэмпіён сьвету: 2022
• Уладальнік Кубка Амэрыкі: 2021, 2024