Рыгор Лынькоў

Рыгор Ціханавіч Лынькоў (1909, каля в. Старое Сяло, Рагачоўскі павет, Магілёўская губэрня — 1941) — беларускі паэт, перакладчык. Брат беларускага паэта Міхася Лынькова.

Рыгор Лынькоў
Асабістыя зьвесткі
Псэўданімы	Р. Суніца
Нарадзіўся	1909 Старое Сяло, Рагачоўскі павет, Магілёўская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	1941
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	перакладнік, паэт
Мова	беларуская мова

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1909 годзе на чыгуначнай будцы каля в. Старое Сяло Рагачоўскага павету Магілёўскай губэрні (цяпер — Рагачоўскі раён Гомельскай вобласьці) ў сям’і чыгуначніка.

У 1920 годзе памёр бацька. Старэйшы брат Міхась у той час служыў у войску, і Рыгор дапамагаў маці, глядзеў за малодшымі братам і сястрой. Пасьля дэмабілізацыі брата, з 1922 да 1925 года паехаў жыць да яго у вёску Сьвержань Рагачоўскага павету. Вучыўся ў сямігодцы, пасьля — ў сярэдняй школе ў Бабруйску.

Служыў у Чырвонай Арміі. Дэмабілізаваўшыся, працаваў з 1929 году ў рэдакцыі газэты «Камуніст» у Бабруйску, у 1936—1941 гадох — адказны сакратар газэты «Літаратура і мастацтва».

Удзельнік нямецка-савецкай вайны. Прапаў бяз вестак у 1941 годзе на фронце.

Творчасьць

Свае першыя вершы апублікаваў у 1926 году ў альманаху «Уздым» (бабруйскім філіяле літаратурнага аб’яднаньня «Маладняк»). У 1928—1931 гадох публікаваў свае творы ў штомесячных выданьнях «Вясна» і «Ударнік» (літаратурных прыкладаньнях да газэты «Камуніст»). У сваіх творах Р. Лынькоў пісаў пра подзьвігі герояў Грамадзянскай вайны, патрыятычныя імкненьні моладзі. У другой палове 1920-х — пачатку 1930-х гадоў друкаваўся пераважна пад псэўданімам Р. Суніца.

Пераклаў на беларускую мову асобныя творы расейскіх паэтаў: вершы і паэму «Добра!» (У. Маякоўскага, 1940, разам зь В. Віткам)^[1]., «Блакітныя жураўлі» (В. Сухамлінскага, 1940, разам з В. Віткам), аповесьць «Пакет» (Л. Панцялеева, 1938), п’есу «Казка» (М. Сьвятлова), творы А. Блока і іншыя. Акрамя таго, пераклаў шэраг твораў украінскіх, грузінскіх, казаскіх, польскіх, нямецкіх, гішпанскіх паэтаў.

Беларускі літаратуразнаўца Янка Казека адзначаў: «Рыгор Лынькоў імкнуўся ўзбагаціць беларускую паэзію новымі формамі, не цураўся эксперыментаў у галіне паэтычнай страфікі»^[2].

Сям’я

Быў у шлюбе з габрэйкай Гэняй Рыгораўнай Лерман, якая была малодшай з сямі дочак у сям’і Рыгора і Рахілі Беркаўны Лерманаў. Адна са старэйшых сясцёр Вольга выйшла замуж за пісьменьніка Васіля Вітку. Восеньню 1941 году нацысты расстралялі Гэню, 22-гадовую настаўніцу, разам з зусім маленькай дачушкай Аленкай каля Старых Дарог. Разам з імі загінулі братава жонка Ханна Абрамаўна і іхні сын Марык^[3].