Садовік

Садовік (вішнёвы гладун^[4], падвішань) — шапкавы базыдыяльны грыб сямейства ружавянкавых^[2].

Садовік
2006 год
Клясыфікацыя
Надцарства	Поўнаядравыя
Царства	Грыбы
Падцарства	Найвышэйшыя грыбы
Аддзел	Базыдыяльныя грыбы
Кляса	Печурыцападобныя
Атрад	Печурыцавыя[1]
Сямейства	Ружавянкавыя[2]
Род	Гладун[3]
Бінамінальная намэнклятура
Clitopilus prunulus Паўль Кумэр
Садовік на Віківідах  Садовік у Вікісховішчы

Меў пашырэньне ў Амэрыцы і Эўразіі, у тым ліку ў Беларусі. Рос густа кучкамі ў лісьцевых сьветлых лясах, на палянах і ўзьлесках, часта сярод імхоў^[5], а таксама ў парках і садах^[2], агародах і часам на сенажацях^[6]. Пладаносіў у ліпені—верасьні. Быў ядомым грыбам^[5]. Назву падвішань атрымаў за тое, што ў садах сустракаўся пад вішнёвымі дрэвамі^[6].

Выгляд

Паўшарападобная і гладкая шапка садовіка зь няроўным лопасьцевым і тонкавалакністым краем мела прамер 3—10 см. З узростам сьлізкая і белая шапка станавілася ўвагнутай. Зыходныя на ножку і густыя пласьцінкі былі белаватымі, крыху ружаватымі ды з узростам набывалі ружовы колер. Белая і тоўстая ўнізе ножка мела вышыню 2—7 см. Споравы парашок меў ружовае адценьне, як і верацёнападобныя споры^[5]. Мякаць была белай з пахам мукі^[7].

У харчаваньні

Садовікі спажывалі пасьля адварваньня, але без самога адвару (булёну)^[2]. Грыб зьмяшчаў звыш 35 % карысных фосфарных злучэньняў. Таксама пасьля збору садовікі сушылі на сонцы, пасьля чаго замочвалі 50 хвілінаў. Іх выкарыстоўвалі для выпечкі з начыньнем, гатаваньня другіх страваў і падліваў для мяса^[6].