Северскі Данец

Се́верскі Дане́ц, Паўночны Дане́ц^[1][2] (па-ўкраінску: Сіверський Донець, па-расейску: Северский Донец) — рака поўдня Ўсходне-Эўрапейскай раўніны, працякае празь Белгародзкую і Растоўскую вобласьці Расеі, а таксама Харкаўскую, Данецкую і Луганскую вобласьці Ўкраіны, правы (найбольшы) прыток Дону. Сёмая па велічыні рака Ўкраіны і найважнейшая крыніца прэснай вады на ўсходзе гэтай краіны.

Рака

Северскі Данец
укр. Сіверський Донець
Северскі Данец пад Шапілавым
Агульныя зьвесткі
Выток	Сярэднерускае ўзвышша
Вышыня вытоку	200 м
Вусьце	Дон
Вышыня вусьця	5,5 м
Каардынаты вусьця	47°36′2″ пн. ш. 40°53′50″ у. д.
Краіны басэйну	Расея, Украіна
Вобласьці	Харкаўская вобласьць, Данецкая вобласьць, Луганская вобласьць, Белгародзкая вобласьць і Растоўская вобласьць
Даўжыня	1053 км
Сярэднегадавы сьцёк	4,5 км³
Плошча басэйну	98900 км²
Месцазнаходжаньне
Басэйн Северскага Данцу
Асноўныя прытокі
Левыя	Аскол Воўча Вялікі Бурлук Нэтрыўс Жарабец Баравая Айдар Еўсуг Дзяркул
Правыя	Вялікая Бабка Уды Мжа Берэка Казённы Тарэц Бахмутка Лугань Луганчык Вялікая Каменка
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Назва і этымалёгія

Назвы басэйну ў працах старажытнагрэцкіх дасьледнікаў: Танаіс упадаў у Меатыс

Вядомыя назвы ракі:

• Танаіс
• Данец^[3][4]
• Северскі Данец^[4][5][6]
• у XVII—XVIII стагодзьдзях — Севярны Данец
• памылковая назва Северны Данец — праз скарачэньне Сев. Данец

Назву рака атрымала дзякуючы таму, што цякла зь Северскага княства, у адрозьненьне ад вытокаў Дону^[4][5], пра што і піша вандроўнік XVI стагодзьдзя Алясандра Гваньіні:

	Ёсьць таксама іншы Дон, меншая рака, якая бярэ свой пачатак у Северскім княстве, а называецца Северскі Данец. Гэтая рака вышэй за Азоў упадае ў вялікі Дон[6][7].