Скольд

Скольд, Скульд  — мужчынскае і жаночае імёны.

Sculd
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны	Скалдвіл, Скаўгард Яскольд
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Скольд»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Скулд (Sculd) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -скулд- (-сколд-) паходзіць ад стараісьляндзкага skuld 'доўг', skyldr 'прывязаны, абавязаны'^[2][3] або skjǫldr 'шчыт'^[4][5]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Скаўгард (Сколгірд), Яскольд (Яскоўд). Адзначаліся германскія імёны Skowgard (Skjaldgerðr), Höskuldr.

У Прусіі бытавалі імёны: Skawdenne (1387 год), Skawdune^[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: sic quod multis Lethowinis et Scoldone, germano dicti Surmini, occiso (Хроніка Прускай зямлі)^[7]; Scawdicth Tutteyken zoen (23 студзеня 1406 году)^[8]; Bernardus Scult (1590 год)^[9]; Maciey Skawda (20 лістапада 1673 году)^[10][a].

Носьбіты

• Скульд — норна, пэрсанаж паўночнагерманскай (скандынаўскай) міталёгіі
• Скольд — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў Хроніцы Прускай зямлі разам з братам Сурмінам

На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Скальдовіч у летувізаванай форме^[16].

На гістарычнай Берасьцейшчыне існуе вёска Сколдычы, на гістарычнай Слонімшчыне — Скоўдзічы.

Заўвагі

1. Таксама:

   • Скальдзін: на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Скальдзін (Skaldin)^[11];
   • Скалдвід: Piotr Skołdwyd (20 кастрычніка 1655 году)^[12];
   • Скаўдгіл: Józef Skowdgiłowicz Mazon (1690 год)^[13];
   • Скаўдзят: в Промядеве чотыри чоловеки на имя Нарвида Сковдятовича (14 кастрычніка 1502 году)^[14];
   • Скаўтконт: чоловекъ у Кнетове Сковтконтъ (1440—1492 гады)^[15]