Сяргей Бадроў

Сяргей Сяргеевіч Бадроў (па-расейску: Бодров Сергей Сергеевич; нарадзіўся 27 сьнежня 1971 — згінуў бязь ведама 20 верасьня 2002) — расейскі актор, рэжысэр, сцэнарыст. Сын Сяргея Бадрова-старэйшага.

Сяргей Бадроў
Сергей Сергеевич Бодров
Імя пры нараджэньні	Сяргей Сяргеевіч Бадроў
Дата нараджэньня	27 сьнежня 1971
Месца нараджэньня	Масква, СССР
Дата сьмерці	20 верасьня 2002
Месца сьмерці	Расея
Грамадзянства	Расея
Месца вучобы	Аддзяленьне гісторыі і тэорыі мастацтва гістарычнага факультэту МДУ[d]
Занятак	актор, рэжысэр, сцэнарыст
Навуковая сфэра	акторства[d][1], фільм[1], тэлебачаньне[1] і кінарэжысура[d][1]
Гады дзейнасьці	1989—2002
Бацька	Сяргей Бадроў[d]
Дзеці	Вольга Сяргееўна Бадрова[d]
Узнагароды	Маскоўскі міжнародны кінафэстываль[d]
IMDb	ID nm0091074
Подпіс
Сяргей Бадроў у Вікісховішчы

Біяграфія

Цягам 1989—1994 гадоў навучаўся на аддзяленьні мастацтва гістарычнага факультэту Маскоўскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту імя Ламаносава (МДУ). З 1994 па 1996 год — асьпірант гэтага ж аддзяленьня. Потым працаваў школьным настаўнікам, кандытрам на фабрыцы «Ўдарніца», ратавальнікам на пляжы ў Італіі, журналістам. У 1997—1999 гадах працаваў вядоўцам тэлевізійнай праграмы «Погляд» («Взгляд») на Грамадзкай расейскай тэлевізіі. У 1998 годзе на катэдры гісторыі мастацтва МДУ абараніў кандыдацкую дысэртацыю па тэме «Архітэктура ў вэнэцыянскім жывапісе Адраджэньня».

Першая значная роля ў кінэматографе была сыграна ў 1996 годзе (фільм «Каўкаскі нявольнік», пастаўлены рэжысэрам Сяргеем Бадровым-старэйшым). Найбольшую вядомасьць Сяргею Бадрову як актору прынесьлі фільмы рэжысэра Алексея Балабанава «Брат» і «Брат-2», якія парадаксальным чынам адлюстроўвалі расейскую рэчаіснасьць канца ХХ стагодзьдзя і ў постмадэрнісцкім рэчышчы абыгрывалі стэрэатыпы расейскага нацыянальнага характару і стаўленьне расейцаў да вакольнага сьвету, праўды і крыўды.

У 2001—2002 гадах Сяргей Бадроў вёў рэаліці-шоў «Астатні герой» («Последний герой») на Першым канале расейскае тэлевізіі.

Згінуў бязь ведама 20 верасьня 2002 году разам са здымачнай групаю пасьля зыходу ледавіка Колка ў Кармадонскай цясьніне Паўночнай Асэтыі. Знаходзіўся там наздымках свайго другога (пасьля фільма «Сёстры») фільму з працоўнай назвай «Сувязны» («Связной»). У Сяргея Бадрова засталіся жонка Сьвятлана, дачка і сын.

Фільмасьпіс

Год	Назва	Арыгінальнае назва	Ролю
1986	Я цябе ненавіджу	Я тебя ненавижу	хлопчык у коннаспартыўным клубе
1989	Свабода — гэта рай	Свобода — это рай	зняволены ў калоніі
1992	Белы кароль, чырвоная каралева	Белый король, красная королева	паштальён
1996	Каўкаскі нявольнік	Кавказский пленник	Іван Жылін
1997	Брат	Брат	Даніла Багроў
1998	Стрынгер»	Стрингер	Вадзік
1999	Усход-Захад	Восток-Запад	Саша Васільеў
2000	Брат 2	Брат 2	Даніла Багроў
2001	Давай зробім гэта жвавеньк	The Quickie	Дзіма
2001	Сёстры	Сёстры	Рэжысёр, сцэнарыст, Даніла Багроў[2][3]
2002	Вайна	Война	капітан Мядзьведзеў
2002	Цалунак мядзьведзя	Медвежий поцелуй	Міша
2002	Сувязны (не скончаны)	Связной	Рэжысёр, сцэнарыст, смяцяр Аляксей Сямёнаў
2008	морфій	Морфий	Сцэнарыст

Сувязі зь Беларусьсю

Сьведчыць кандыдат філялягічных навук Тацьцяна Кабржыцкая: «У Ракаў прыязджалі тады (1984?) знакамітыя цяпер кінамастакі Бадровы. Сяргей Бадроў, цяпер папулярны актор і вядучы, сябраваў з нашымі дзецьмі. Наш Максім якраз чытаў „Чорны замак Альшанскі“, Бадроў-малодшы таксама захапіўся гэтымі ідэямі. І вось аднойчы на хутар прыйшла тэлеграма ад Адама Мальдзіса, што ня стала Валодзі. Дзеці даведаліся, і перад тым як ехаць у Менск на разьвітаньне зь ім, пайшлі, сабралі снапок з каласоў. І паклалі гэты снапок побач з Караткевічам…»^[4]