Сяргей Ражок

Сяргей Ражок (па-ўкраінску: Сергій Рожок; нар. 25 красавіка 1985 году, Рэпкі^[5], УССР — 24 студзеня 2024 году) — колішні ўкраінскі футбаліст, паўабаронца. Пасьля ўварваньня Расеі ва Ўкраіну быў жаўнерам украінскага войска. Загінуў падчас баявых дзеяў.

Сяргей Ражок
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	25 красавіка 1985(1985-04-25)[1][2] Рэпкі, Чарнігаўская вобласьць, УССР, СССР[3]
Памёр	23 студзеня 2024(2024-01-23)[4] (38 гадоў) Севераданецкі раён[d], Луганская вобласьць, Украіна[4]
Рост	185 см
Вага	80 кг
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2001—2004	Дынама-3 Кіеў[d]	36 (7)
2002—2005	Дынама-2 Кіеў[d]	57 (2)
2005	Гавэрла Ужгарад	10 (0)
2005	Таўрыя	1 (0)
2006	ЦСКА Кіеў[d]	32 (4)
2007	Харкаў[d]	7 (0)
2007	ЦСКА Кіеў[d]	17 (0)
2008—2010	Абалонь Кіеў[d]	55 (10)
2010—2011	Крыўбас	20 (0)
2011	Чарнаморац Адэса	1 (0)
2012—2013	Менск	51 (4)
2014	Зорка	14 (0)
2015—2016	Белшына	24 (8)
2016	Нёман Горадня	10 (0)
2017	Віцебск	8 (0)
2017	Гомель	13 (1)
2018	Смалявічы	22 (0)
2019—2022	Джуніярс Шпыцькы[d]
Зборныя
2000	Украіна (да 16)[d]	5 (0)
2001—2002	Украіна (да 17)[d]	3 (0)

Кар’ера

Займаўся ў футбольнай школе клюбу «Славуціч» з аднайменнага гораду, у 2000 годзе працягнуў навучаньне ў школе кіеўскага «Дынама».

З пачатку 2001 году пачаў прыцягвацца да гульняў трэцяй дынамаўскай каманды, а яшчэ праз год дэбютаваў у складзе другой каманды клюбу. Ня маючы пэрспэктываў прабіцца ў галоўную каманду «Дынама», увесну 2005 году далучыўся да сімфэропальскай «Таўрыі», у складзе якой правёў толькі адну гульню супраць днепрапятроўскага «Дняпра» 16 красавіка 2005 году, што сталася ягоным дэбютам у матчах элітнага дывізіёна чэмпіянату Ўкраіны. Зь ліпеня таго ж году выступаў за вужгарадзкі «Закарпацьце», у складзе якога таксама ня здолеў замацавацца й правёў толькі палову сэзону.

2006 год правёў у складзе прадстаўніка першай лігі кіеўскага ЦСКА. Другую палову сэзона 2006—2007 гадоў гуляў у вышэйшай лізе за футбольны клюб «Харкаў», пасьля чаго зноўку вярнуўся ў кіеўскі армейскі клюб. Увесну 2008 году правёў дзьве гульні ў складзе іншага першалігавага калектыву, то бок чарнігаўскай «Дзясны», пасьля чаго перад пачаткам сэзону 2008—2009 гадоў склаў дамову з клюбам «Абалонь». Адразу стаў гульцом асноўнага складу каманды й дапамог ёй вярнуцца ў элітны дывізіён ўкраінскага першынства. Менавіта ў «Абалоні» атрымаў вопыт стабільных выступленьняў у Прэм’ер-лізе, стаў віцэ-капітанам каманды.

На працягу зімовага перапынку чэмпіянату 2009—2010 гадоў галоўны трэнэр півавараў Юры Максімаў перайшоў у крывароскі «Крыўбас», а Ражок стаў адным з гульцоў, якіх трэнэр па заканчэньні сэзона запрасіў да свайго новага клюбу. Перайшоў 1 ліпеня 2010 году ў «Крыўбас» у якасьці вольнага агента, паколькі кантракт з кіеўскім клюбам скончыўся да таго часу. Кантракт з крыварожцами быў падпісаны на 3 гады^[6].

21 чэрвеня 2011 году падпісаў кантракт з адэскім «Чарнаморцам», пагадненьне было разьлічана на 3 гады^[7]. Аднак у 2012 стаў гульцом беларускага клюбу «Менск», дзе хутка стаў гульцом асноўнага складу. У складзе менскіх «мяшчанаў» выйграў Кубак Беларусі й дэбютаваў у эўракубках. Гуляў пераважна на пазыцыі цэнтральнага паўабаронцы. У сьнежні 2013 году пасьля заканчэньня кантракту, пакінуў менскі клюб^[8].

У студзені 2014 году вярнуўся на радзіму, падпісаўшы кантракт з клюбам першай лігі кіраваградзкай «Зоркай»^[9]. У 2015 годзе выступаў за бабруйскую «Белшыну»^[10]. У ліпені 2016 году падпісаў кантракт з гарадзенскім «Нёманам»^[11]. У сьнежні 2016 году перайшоў у клюб «Віцебск»^[12]. У жніўні 2017 году падпісаў кантракт з клюбам «Гомель»^[13]. У лютым 2018 году перайшоў у клюб «Смалявічы»^[14].

Дасягненьні

• Уладальнік Кубка Беларусі: 2013
• У сьпісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2015

Статыстыка

Клюб	Сэзон	Чэмпіянат
		Дывізіён	Матчы	Галы
Белшына	2015	Найвышэйшая ліга	24	8
Нёман	2016	Найвышэйшая ліга	10	0
Віцебск	2017	Найвышэйшая ліга	8	0
Гомель			13	1
Смалявічы	2018	Найвышэйшая ліга	22	0