Тадэвуш Чацкі

Тадэвуш Чацкі (польск. Tadeusz Czacki; 26 жніўня 1765, в. Паўлаўка Валынскага ваяводзтва Каралеўства Польскага — 8 лютага 1813) — гісторык, гаспадарчы і культурны дзяяч.

Тадэвуш Чацкі
Дата нараджэньня	28 жніўня 1765(1765-08-28)[1][2]
Месца нараджэньня	Парыцк[d], Валынскае ваяводзтва, Рэч Паспалітая
Дата сьмерці	8 лютага 1813(1813-02-08)[1][2] (47 гадоў)
Месца сьмерці	Дубна, Валынская губэрня[d], Расейская імпэрыя
Месца пахаваньня	Парыцк[d]
Занятак	гісторык
Псэўданімы	T. C.
Сябра ў	Варшаўскае таварыства сяброў навук[d], Адукацыйная камісія і Q11741621?
Бацька	Фелікс Чацкі[d]
Маці	Катажына Караліна з Малахоўскіх[d]
Дзеці	Марыя з Чацкіх[d] і Віктар Чацкі[d]
Узнагароды
Тадэвуш Чацкі ў Вікісховішчы

Біяграфія

Атрымаў хатнюю адукацыю. 3 1781 году быў практыкантам задворнага асэсарскага (каралеўскага) суду ў Варшаве. Зблізіўся з гісторыкам Адамам Нарушэвічам. На даручэньне караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага ўпарадкаваў частку прыватнага каралеўскага архіву і Кароннай мэтрыкі. У 1786—1792 гадох быў сябрам Кароннай скарбовай камісіі.

Праводзіў дасьледаваньні гаспадарчага стану Рэчы Паспалітай. Ініцыятар складаньня гідраграфічнай мапы Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага. Прапаноўваў шматлікія праекты гаспадарчага разьвіцьця рамяства, местаў, замежнага гандлю, скасаваньня ўсіх абмежаваньняў для жыдоў. Па другім падзеле Рэчы Паспалітай (1793 год) асеў у Кракаве, дзе праводзіў гістарычныя дасьледаваньні. Сабраў каштоўныя бібліятэчныя і архіўныя зборы.

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год) стаў адным з галоўных арганізатараў асьветы і навукі на землях, анэксаваных Расейскай імпэрыяй, адзін з заснавальнікаў Таварыства аматараў навук у Варшаве (1800 год). 3 1805 году быў візытатарам школаў Валынскай, Падольскай і Кіеўскай губэрняў, заснаваў Крамянецкі ліцэй (разам з Гугам Калантаем). Абіраўся ганаровым сябрам Віленскага ўнівэрсытэту. Працаваў з газэтамі «Nowy pamiętnik Warszawski» («Новы варшаўскі дзёньнік»), «Dziennik wileński» («Віленскі дзёньнік»). У 1807 і 1808 гадох арыштоўваўся з прычыны падазрэньняў у дзейнасьці супраць тагачаснага ўраду Расейскай імпэрыі^[3].

Навуковая дзейнасьць

У гістарычнай навуцы эпохі Асьветніцтва належаў да манархічнай плыні.

Твор «Аб літоўскіх і польскіх законах, аб іх духу, крыніцах, сувязі і аб рэчах, зьмешчаных у першым статуце для Літвы, выдадзеным у 1529 г.» (т. 1—2, 1800—1801 гады) — першая ў польскай гістарыяграфіі спроба гістарычнай інтэрпрэтацыі права.

Першы пачаў дасьледаваць Статут ВКЛ 1529 году. Галоўную крыніцу Статутаў ВКЛ бачыў у звычаях паўночных народаў і германцаў, крытыкаваў погляды, нібы права ВКЛ грунтуецца на рымскім праве.

Быў ініцыятарам зьбіраньня народных песень і паданьняў, у якіх бачыў крыніцу дзеля вывучэньня дахрысьціянскай Польшчы і Літвы^[4].