Уладзімер Аляксандравіч Мацкевіч

беларускі вайсковы і дзяржаўны дзяяч From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Уладзі́мер Алякса́ндaравіч Мацке́віч (нар. 1 сакавіка 1947, Мар’іна Горка, Пухавіцкі раён, Менская вобласьць, БССР) — беларускі вайсковы і дзяржаўны дзяяч, старшыня КДБ РБ (1995—2000).

Хуткія факты Старшыня КДБ РБ, Прэзыдэнт ...
Remove ads

Біяграфія

Нарадзіўся 1 сакавіка 1947 году ў г. п. Мар’іна Горка Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці.

У 1970 г. скончыў Беларускі тэхналягічны інстытут па спэцыяльнасьці «хімічная тэхналёгія перапрацоўкі нафты і газу». У 1970—1973 гг. працаваў інжынэрам-тэхнолягам, начальнікам усталёўкі гідравычышчэньня дызэльных паліваў нафтаперапрацоўчага заводу ў г. Мазыр. У 1973—1976 гг. — другі, затым першы сакратар Мазырскага ГК камсамолу, другі сакратар Гомельскага АК камсамолу.

У 1978 годзе скончыў Чырванасьцяжны інстытут КДБ(ru) пры Савеце міністраў СССР. У органах дзяржбясьпекі з 1976 г. Мінуў усе прыступкі, пачынальна ад апэрпрацаўніка. У 1982—1985 — начальнік Наваполацкага гараддзелу УКДБ БССР па Гомельскай вобласьці, з 1985 — намесьнік начальніка аддзелу, начальнік аддзелу 4-е ўправы КДБ БССР. У 1990—1994 — намесьнік начальніка, начальнік УКДБ Рэспублікі Беларусь па Менскай вобласьці. У 1994—1995 — начальнік УКДБ Рэспублікі Беларусь па Берасьцейскай вобласьці.

З 20 сьнежня 1995 г. па лістапад 2000 — старшыня КДБ РБ.

Указам А. Лукашэнкі ад 13 ліпеня 2001 году У. Мацкевіч быў прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным амбасадарам Рэспублікі Беларусь у Саюзнай Рэспубліцы Югаславія[1]. 4 ліпеня 2002 году быў прызначаны таксама амбасадарам у Босьніі й Герцагавіне па сумяшчальніцтве[2]. Адстаўлены з гэтых пасадаў быў 3 студзеня 2008 году[3].

У пачатку 2008 году Ўладзімер Мацкевіч вяртаўся ў Менск, праз пэўны час ізноў пераехаў у Маскву, дзе працаваў дарадцам генэральнага дырэктара найбуйной расейскай кампаніі «Совкомфлот». Цяпер працуе дарадцам кампаніі «Газпромнефть» у Менску.

Званьне — генэрал-лейтэнант (1999)[4].

КДБ РБ

Уладзімер Мацкевіч узначальваў Камітэт дзяржбясьпекі Беларусі са 20 сьнежня 1995 году па 27 лістапада 2000 году[5][6]. Незадоўга да сваёй адстаўкі — 22 лістапада 2000 году — генэрал-лейтэнант У. Мацкевіч падпісаў пастанову аб ужываньні прэвэнтыўнага затрыманьня тэрмінам на 30 дзён у стаўленьні камандзіра воінскай часткі №3214 Дзьмітрыя Паўлічэнкі. Вось радкі з гэтага дакумэнта:

« У матэрыялах апэратыўнай распрацоўкі маюцца пэўныя дадзеныя аб тым, што Паўлічэнка Дзьмітры Валер’евіч зьяўляецца арганізатарам і кіраўніком злачыннай групы, якая займаецца выкраданьнямі і фізычным ухіленьнем грамадзян. У прыватнасьці, кіраваная Паўлічэнка Д. В. злачынная група датычная да забойства 5 жніўня 2000 г. Самойлава Г. В., лідэра незарэгістраванай Беларускай рэгіянальнай арганізацыі «РНЕ», а таксама да забойстваў іншых асоб. Прымаючы да ўвагі, што знаходжаньне Паўлічэнкі Д. В. на волі можа прывесьці да зьдзяйсьненьня ім і чальцамі ўзначаленай ім злачыннай групы іншых асоба небясьпечных гвалтоўных злачынстваў, кіруючыся пунктам 1.8 Дэкрэту прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь ад 21 кастрычніка 1997 г «Аб неадкладных мерах па барацьбе з тэрарызмам і асоба небясьпечнымі гвалтоўнымі злачынствамі» пастанавіў ужыць у стаўленьні Паўлічэнкі Дзьмітрыя Валер’евіча… прэвэнтыўнае затрыманьне тэрмінам на 30 (трыццаць) сутак »

Дзьмітры Паўлічэнка быў арыштаваны па загадзе Генэральнага пракурора Алега Бажэлкі, але праз суткі вызвалены з унутранай турмы КДБ на асабісты загад Лукашэнкі.

Remove ads

Узнагароды

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads