Шон Конэры

Сэр Шон Ко́нэры (па-ангельску: Sean Connery; 25 жніўня 1930 году — 31 кастрычніка 2020) — шатляндзкі актор. Быў першым выканаўцам ролі брытанскага выдуманага сакрэтнага агента Джэймза Бонда, зьявіўшыся ў сямі фільмах пра Бонда з 1962 па 1983 гады^[12][13][14]. Пачынаючы з ролі ў «Доктар Но», Конэры згуляў Бонда ў шасьці кінастужках Eon Productions і апошні раз зьявіўся ў пастаноўцы Джэка Шварцмана «Ніколі не кажы „ніколі“».

Шон Конэры
па-ангельску: Sean Connery
Дата нараджэньня	25 жніўня 1930(1930-08-25)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Фаўнтэнбрыдж[d], Эдынбург, Вялікабрытанія[4][5]
Дата сьмерці	31 кастрычніка 2020(2020-10-31)[6][7][8][…] (90 гадоў)
Месца сьмерці	Лайфард-Кей[d], Насаў, Багамы[9]
Прычына сьмерці	дыхальная няздатнасьць[d] і трымценьне прысэрцка[d]
Месца вучобы	Толкрас[d]
Занятак	кінаактор, характарны актор, актор, кінапрадусар, тэатральны актор, сцэнарыст, тэлеактор, актор агучваньня, milk deliverer, футбаліст, кінарэжысэр, прадусар, рэжысэр, пісьменьнік
Месца працы	Каапэрацыйнае таварыства імя Сэнт-Кэтбэрт[d][10]
Бацька	Джозэф Конэры[d][11]
Маці	Эўфамія Маклін[d][11]
Дзеці	Джэйсан Конэры[d]
Узнагароды	прэмія Гэнрыеты[d] (1971) прэмія Асацыяцыі кінакрытыкаў Лёндану за найлепшую мужчынскую ролю[d] (1987) прэмія Нацыянальнай рады кінакрытыкаў ЗША за найлепшую мужчынскую ролю другога пляну[d] (1987) нямецкая кінапрэмія найлепшаму актору[d] (1987) прэмія Асацыяцыі кінакрытыкаў Канзас-Сіці за найлепшую мужчынскую ролю другога пляну[d] (1987) прэмія BAFTA за найлепшую мужчынскую ролю[d] (1988) прэмія «Залаты Глёбус» за найлепшую мужчынскую ролю другога пляну — кінафільм[d] (1988) прэмія «Залаты Глёбус» імя Сэсыля Дэ Міля[d] (1995) кінапрэмія MTV за найлепшы акторскі дуэт[d] (1997) прэмія BAFTA Fellowship[d] (1998) Эўрапейская кінаўзнагарода — прыз глядацкіх сымпатыяў найлепшаму актору[d] (1999) Эўрапейская кінапрэмія за жыцьцёвыя дасягненьні[d] (2005) прэмія АКІ за жыцьцёвыя дасягненьні[d] (2006) ганаровы доктар унівэрсытэту сьвятога Андрэя[d] кінапрэмія «Сатурн» (1995)
IMDb	ID nm0000125
Сайт	seanconnery.com (анг.)
Подпіс
Шон Конэры ў Вікісховішчы

Біяграфія

Конэры выконваў ролі ў невялікіх тэатральных і тэлевізійных пастаноўках да свайго прарыву з роляй Бонда. Не зважаючы на ​​тое, што яму не падабалася ўвага да ролі па-за экранам, менавіта гэты пэрсанаж прынёс Конэры прапановы ад такіх вядомых рэжысэраў, як то Альфрэд Гічкок, Сыдні Лумэт і Джон Г’юстан. Іхныя фільмы, у якіх зьявіўся Конэры, улучаюць «Марні» (1964), «Пагорак» (1965), «Забойства ва Ўсходнім экспрэсе» (1974) і «Чалавек, які жадаў быць каралём» (1975). Ён таксама здымаўся ў фільмах «Мост занадта далёка» (1977), «Горац» (1986), «Імя ружы» (1986), «Недатыкальныя» (1987), «Індыяна Джонз і апошні крыжовы паход» (1989), «Паляваньне за Чырвоным Кастрычнікам» (1990) , «Цмокава сэрца» (1996), «Скала» (1996) і «У пошуках Форэстэра» (2000). У «Марні» Конэры здымаўся разам з Тыпі Гэдрэн. Конэры сказаў, што хоча працаваць з Гічкокам, і кампанія Эон зарганізавала іхнюю сустрэчу. Актор шакаваў многіх людзей, бо папрасіў паглядзець сцэнар, перш чым згадзіцца на ролю. Конэры непакоіўся аб тым, што ён мог зноўку выканаць ролю чарговага шпіёна. Тым ня менш, Гічкок і Конэры добра паразумеліся падчас здымак, і Конэры ўспамінаў, што быў задаволены фільмам з пэўнымі агаворкамі^[15]. Конэры афіцыйна сышоў з акторства ў 2006 годзе, хоць ненадоўга вярнуўся дзеля агучваньня роляў за кадрам у 2012 годзе.

Ягоныя дасягненьні ў кіно былі адзначаныя прэміяй Оскар, дзьвюмя ўзнагародамі BAFTA і трыма Залатымі Глёбусамі, у тым ліку прэміяй Сэсіла Б. Дэміля і прэміяй Генрыеты. У 1987 годзе ён быў прызначаны камандорам Ордэна мастацтваў і літаратуры ў Францыі, а ў 1999 годзе ён атрымаў узнагароду Цэнтру Кенэдзі ў ЗША за прыжыцьцёвыя дасягненьні. У 2004 годзе апытанка брытанскае газэты Sunday Herald прызнала Конэры найвялікшым жывым шатляндцам^[16].