Агюст Бэернарт

Агюст Мары Франсуа Беернарт (па-нідэрляндзку: Auguste Marie François Beernaert; 26 чэрвеня 1829, Остэндэ — 6 кастрычніка 1912, Люцэрн) — бэльгійскі палітык, прэм’ер-міністар Бэльгіі з кастрычніка 1884 да траўня 1894.

Агюст Бэернарт
па-нідэрляндзку: Auguste Marie François Beernaert
прэм’ер-міністар Бэльгіі[d]
26 кастрычніка 1884 — 26 сакавіка 1894
Папярэднік	Jules Malou[d]
Наступнік	Jules de Burlet[d]
сябра Палаты прадстаўнікоў Бэльгіі[d]
27 траўня 1900 — 6 кастрычніка 1912
President of the Chamber of Representatives[d]
4 жніўня 1874 — 7 траўня 1900
Папярэднік	Théophile de Lantsheere[d]
Наступнік	Louis de Sadeleer[d]
міністар замежных справаў Бэльгіі[d]
29 сакавіка 1892 — 31 кастрычніка 1892
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	26 ліпеня 1829(1829-07-26)[1][2][3][…] Оостэндэ, Остэндэ[d], Заходняя Фляндрыя, Бэльгія[4]
Памёр	6 кастрычніка 1912(1912-10-06)[1][2][3][…] (83 гады) Люцэрн, Швайцарыя[4]
Партыя	Каталіцкая партыя[d]
Адукацыя	Гайдэльбэрскі ўнівэрсытэт Каталіцкі ўнівэрсытэт Лёвэну[d]
Узнагароды	дзяржаўны міністар[d] (28 сакавіка 1894)

Скончыў Гайдэльбэрскі ўнівэрсытэт. У 1873 Бэернарт быў абраны ў Палату дэпутатаў Бэльгіі. Займаючы пасаду міністра публічных работ ва ўрадзе Жуля Малю, шмат зрабіў для разьвіцьця шляхоў зносін ў краіне. Пасьля сыходу з пасады прэм’ер-міністра Бэернарт прадстаўляў Бэльгію пры падпісаньні Гаагскай канвэнцыі ў 1899 і 1907. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру (1909) разам з Полем Анры Бэнжамэн д’Этурнэль дэ Канстанам.