Антанас Імпулявічус

Антанас Імпулявічус-Імпуленас (па-летувіску: Antanas Impulevičius-Impulėnas (пры нараджэньні меў імя Антон Імпулевіч; 28 студзеня 1907 — 4 сьнежня 1970) — афіцэр летувіскага войска, маёр (1937), пасьля прыходу нацыстаў — калябарант. Удзельнічаў у масавым знішчэньні габрэяў у Беларусі^[1]

Антанас Імпулявічус
Antanas Impulevičius-Impulėnas
Род дзейнасьці	вайсковец
Дата нараджэньня	28 студзеня 1907
Месца нараджэньня	Панявеж
Дата сьмерці	4 сьнежня 1970 (63 гады)
Месца сьмерці	Філядэльфія
Занятак	паліцыянт, вайсковец
Узнагароды
Антанас Імпулявічус у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Пасьля савецкай акупацыі Летувы Імпулявічус быў арыштаваны НКУС. Вызвалены падчас чэрвеньскага паўстаньня 1941 року. Увайшоў у склад шуцманшафту(en), дзе камандаваў 12-м батальёнам паліцыі. Ягоная адзінка дзейнічала на тэрыторыі Беларусі, дзе брала ўдзел у зьнішчэньні жыдоў, у прыватнасьці ў Менску і Клецку. У 1944 Імпулявічус таксама ўдзельнічаў у тэрытарыяльнай абароне Летувы(en), з надыходам Чырвонай арміі выехаў у Нямеччыну, а ў 1949 — у ЗША.

У 1962 годзе завочна прысуджаны да сьмяротнага пакараньня Вярхоўным судом Летувіскай ССР. Аднак Злучаныя Штаты адмовіліся выдаць Імпулявічуса Савецкаму Саюзу.