Жак-Люі Давід

Жак-Люі Даві́д (па-француску: Jacques-Louis David; 30 жніўня 1748, Парыж — 29 сьнежня 1825, Брусэль) — францускі мастак, заснавальнік францускага нэаклясыцызму.

Жак-Люі Давід
Давід. Аўтапартрэт (1794)
Дата нараджэньня	30 жніўня 1748(1748-08-30)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Парыж, Каралеўства Францыя[d][1]
Дата сьмерці	29 сьнежня 1825(1825-12-29)[1][2][3][…] (77 гадоў)
Месца сьмерці	Брусэль, Аб’яднанае каралеўства Нідэрляндаў[d][1]
Прычына сьмерці	інсульт
Месца пахаваньня	магіла Жака-Люі-Давіда[d][4] Пэр-Ляшэз Grave of Jacques-Louis David[d]
Месца вучобы	Акадэмія сьвятога Лукаша[d] Каралеўская акадэмія малярства і скульптуры[d] Парыскі ўнівэрсытэт[d] Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў[d]
Занятак	маляр, палітык, архітэктурны чарцёжнік
Сябра ў	Каралеўская акадэмія малярства і скульптуры[d], Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d] і Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Жанры	гістарычны жывапіс[1], партрэт[5][1], алегорыя[d][1], пэйзаж[1] і рэлігійны жывапіс[d][1]
Плынь	нэаклясыцызм[6]
Узнагароды	Рымская прэмія[d]
Подпіс
Жак-Люі Давід у Вікісховішчы

Біяграфія

У 1775—1780 гадах навучаўся ў Францускай акадэміі ў Рыме, дзе вывучаў антычнае мастацтва і творчасьць майстроў эпохі Адраджэньня. У 1783 абраны чальцамі Акадэміі жывапісу.

Актыўна ўдзельнічаў у рэвалюцыйным руху, у 1792 годзе абраны дэпутатам Нацыянальнага канвэнту, галасаваў за сьмерць караля Людовіка XVI. Далучыўся да радыкальна-экстрэмісцкага крыла рэвалюцыянэраў на чале з Маратам і Рабэсп’ерам. Зьяўляўся чальцом Камітэту грамадзкай бясьпекі, у якасьці якога падпісваў загады аб арышце «ворагаў рэвалюцыі». У 1794 годзе пасьля тэрмідарыянскага перавароту заключаны ў турму за рэвалюцыйныя погляды.

У 1797 годзе стаў сьведкам урачыстага ўезду ў Парыж Напалеона, і з тых часоў становіцца яго палкім прыхільнікам.

Пасьля паразы Банапарта пры Ватэрлёо (1815) бяжыць у Швайцарыю, затым пераехаў у Брусэль, дзе пражыў да канца жыцьця. Пахаваны на могілках сьвятой Гудулы ў Брусэлі.