Зыгмунт Глёгэр

Зыгмунт Ґлёґэр (па-польску: Zygmunt Gloger; 3 лістапада 1845, места Каменка Падляская — 15 жніўня 1910) — польскі археоляг, этнограф, гісторык і фальклярыст.

Зыгмунт Глёгэр
па-польску: Zygmunt Gloger
Дата нараджэньня	3 лістапада 1845(1845-11-03)[1][2]
Месца нараджэньня	Тыборы-Камянка[d], Ломжынскі павет[d], Ломжынская губэрня, Царства Польскае, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	16 жніўня 1910(1910-08-16)[2] (64 гады)
Месца сьмерці	Варшава, Расейская імпэрыя
Месца пахаваньня	Павонзкаўскія могілкі[d]
Месца вучобы	Варшаўская галоўная школа[d] Ягелонскі ўнівэрсытэт
Занятак	гісторык, археоляг, этнограф, фальклярыст
Навуковая сфэра	археалёгія, этнаграфія, гісторыя і фальклярыстыка
Бацька	Ян Глогер[d]
Маці	Міхаліна Марыяна з Войнаў[d]
Зыгмунт Глёгэр у Вікісховішчы

У 1867 скончыў Варшаўскі ўнівэрсытэт. Арганізатар і першы старшыня краязнаўчага таварыства ў Варшаве. Пісаў пра побыт, вераваньні і абрады беларускага народу. Апублікаваў шмат матэрыялаў пра беларускую драўляную архітэктуру. 3 1870 жыў ў Яжэве (Польшча), сабраў вялікую музэйную калекцыю археаграфічных, этнаграфічных матэрыялаў, багатую бібліятэку і збраёўню. У яго прыватным музэі захоўваліся некаторыя матэрыялы зь Меншчыны. Сабраныя матэрыялы выкарыстаў у «Старапольскай энцыкляпедыі» (т. 1—4, 1900—1903, 4-е выд. 1978).

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.